Even een korte status update naar aanleiding van de recente onrust m.b.t. de aangekondigde maatregelen rond de oudejaarsviering.
Vuurwerktraditie Nederland is al enige tijd bezig goede informatie te verzamelen en betrokken partijen bij elkaar te brengen. We doen daarbij een serieus appèl aan de rationaliteit in deze discussie, ofwel; hoe verhoud het middel zich versus de kwaal. De aangekondigde maatregelen lijken vrijwel sec de middenstander en de brave burger te treffen. Het overgrote deel van de overlastveroorzakers hielden zich sowieso al niet aan de afsteektijden (beginnen soms al in augustus met stiekem afsteken) en kopen hun vuurwerk zelden in Nederland. De voorgestelde aanpassing aan de wet lijkt een handreiking aan groeperingen die inmiddels jarenlang, niet gehinderd door enig gevoel voor ratio of respect, steeds luider roepen om een totaalverbod op consumentenvuurwerk. Deze roep is vaak emotioneel geladen en, zoals reeds genoemd, ontbeert een redelijke blik op zaken.
Het Oogfonds bijvoorbeeld, met dr. Tjeerd de Faber voorop, wil koste wat kost het totaalverbod op de agenda zetten. Het deelt vuurwerkbrillen uit, verschijnt in folders, tijdschriften en posters. Maar een feitelijke, rationele discussie met dhr. de Faber is niet mogelijk. Er volgen vergelijkingen met de oorlog in Irak en bewust incomplete of gemanipuleerde verhalen over vuurwerkslachtoffers. Het doel heiligt de middelen, moet dhr. de Faber hebben gedacht. Nu ben ik mij natuurlijk bewust van de tragische ongelukken die plaatsvinden met vuurwerk. Deze statistieken zijn natuurlijk niet verzonnen. Er is een feitelijk probleem dat aangepakt moet worden. Vuurwerktraditie Nederland meent echter dat alleen eerlijke feiten tot een goede oplossing kunnen leiden. De media bespelen is een eenvoudig kunstje als je eenmaal een podium hebt, maar die weg verwerpen wij.
Dan de burgemeesters. Een aantal meent het beste met hun burger voor te hebben door, net als het Oogfonds, het vuurwerk te verbieden. Een geromantiseerd beeld van een centrale vuurwerkshow, waarbij kennelijk hele gezinnen hun huis verlaten om met hun kinderen tussen de, inmiddels groeiende groep, dronken mensen midden in de nacht naar een vuurwerkshow te komen kijken. De realiteit is dat dit logistiek niet eens kan. Nog een realiteit is dat geen enkele ouder zijn of haar kinderen er op zit te wachten om midden in de nacht naar een weiland te rijden voor het geregisseerde stukje kermisvuurwerk. Burgemeester Broertjes (Hilversum) vormt met zijn starre vuurwerkbeleid een goed voorbeeld hoe een burgervader niet hoort te handelen. Hij spreekt uit emotie en wenst maatregelen welke ondoordacht en volslagen inefficiënt zijn.
Ik heb in dit licht ook goed nieuws voor jullie; onze overheid denkt er gelukkig net zo over! In een recente publicatie van de Rijksoverheid staat te lezen;"De vuurwerktraditie in Nederland is diep geworteld. Daarom vindt het kabinet een algeheel verbod op het kopen en afsteken van vuurwerk door particulieren te ver gaan." Aan de andere kant is vriend en vijand van de oudejaarstraditie het er over eens dat er grote problemen zijn die aangepakt moeten worden. Waar onze overheid moeite mee heeft is het effectief vaststellen van de middelen die nodig zijn om het beeld te verbeteren. Er zal focus moeten komen op het aanpakken van ongewenst gedrag en de grote, schijnbaar niet te stoppen, stroom aan zwaar illegaal vuurwerk moet een halt toegeroepen worden. Daarnaast dient het niveau van de voorlichting verbeterd en geactualiseerd te worden. Tevens dienen consumenten actief geprikkeld te worden het gezond verstand te leren gebruiken.
Tenslotte zullen we ons ervan bewust moeten zijn dat een letselvrij oudjaar helaas een utopie is, net zozeer als een letselvrije wintersport of om het eender welk andere grote evenement waar veel mensen aan deelnemen. Ongelukken zullen altijd gebeuren, dat is een statistiek. Goede regelgeving en handhaving kunnen echter wel een belangrijk stuk gereedschap zijn om het aantal en de ernst van deze letselgevallen terug te brengen.
Ik wil alle vuurwerktraditie-liefhebbers in Nederland vragen hun frustratie of zelfs woede naar aanleiding van de recente media berichten te temperen. Het is begrijpelijk, ik voel het zelf ook, maar het draagt op dit moment niets bij aan het vraagstuk of onze positie. De wetsvoorstellen moeten nog behandeld worden en er word wel degelijk naar ons geluisterd, zelfs als dat soms niet het geval lijkt te zijn. Zodra er meer duidelijkheid is over de feitelijkheid van de aangekondigde maatregelen, melden wij dit uiteraard direct.
De media nam die publicatie direct over, maar volgens mij moet de discussie in de Kamer nog steeds plaatsvinden. En ook al is er een besluit, het is nog geen officiële wet/wetswijziging.
