Laat ze toch één dag knallen
Vuurwerk. Het is hier thuis al een maand het absolute nummer één onderwerp voor mijn 13-jarige zoon. Dat had het ook het hele jaar kunnen zijn, ware het niet dat wij er een verbod op hebben ingesteld. Praten over vuurwerk mag alleen in december en dat doet hij dan ook goed ook.
Te pas en te onpas krijgen wij te horen wat welk vuurwerk precies kan, hoeveel het kost, waar je het kunt halen en uiteraard…hoe hard het knalt. Siervuurwerk boeit hem nauwelijks. Het gaat om het geluid. We hebben een paar dagen geleden een heuse rondleiding gehad door de vuurwerkkluizen van de lokale verkoper. Razendinteressant. Er had voor mijn zoon geen grenzenloze toegang tot welk pretpark ter wereld ook tegenop gekund.
Zojuist is hij ziedend bij mij de deur uitgestapt. Zijn vader kwam hem halen – hij viert oud en nieuw daar - en wij spraken hem gezamenlijk toe over het tijdslot. “Niet voor zes uur Wout, je weet het!” Zoals alleen pubers dat kunnen doen, slaakte hij de verontwaardigde puberzucht, waarna hij zich theatraal op de bank liet ploffen. We hadden hem wederom al het geluk in zijn leven ontnomen, hij riep nog net niet emotioneel: ‘Ik wil dooohood!’ Zijn vriendjes mogen uiteraard wel al in de vroege ochtend van 31 december knallen. Zei hij. Maar een korte meeting in de moeder-whatsappgroep wees anders uit. Ook daar toch wel angst voor pietluttige agenten, gefrustreerde buurvrouwen met zichzelf onderurinerende hondjes en een acte de présènce bij Bureau Halt op 1 januari (wij mee met lichte kater…).
Maar wat ik er nou echt van vind, van dat tijdslot? Grote onzin. Laat het nou die ene dag in het jaar eens feest zijn voor de mannetjes. Laat ze lekker knallen. Puberjongetjes worden door de maatschappij al zo in een keurslijf gepropt, ze moeten onzinnigheden als de grondsoorten van Rusland en Duitse naamvallen leren, ze mogen niet op een brommer, ze mogen NIX drinken, ze mogen nog niet uitgaan. En nu mogen ze dus ook al niet knallen voor 18.00 uur.
Het is heel vervelend voor de hondjes, echt, maar omgekeerd moeten de andere buren in negen van de tien hondengevallen de rest van het jaar het gekef aanhoren als de baasjes een boodschap doen of er iemand aanbelt. Ik denk dat de politie zich wel met belangrijkere zaken bezig kan houden dan die duizenden pubers die met grondbloemen, rotjes en andere brandende de buurt een beetje wakker schudden. Nee lief kind, aan mama ligt het niet… Zolang jij je vuurwerkbril maar opzet, niets, maar dan ook niets ‘aan elkaar knoopt en afsteekt’ en het ver van auto’s, voortuinen, andere kinderen én uiteraard je vingers doet, zou je van mij de hele dag los mogen. Maar je zult echt moeten wachten. En geloof mij: waar je lang op wacht, knalt het lekkerst!
http://www.telegraaf.nl/vrouw/vrouw...507235/__Laat_ze_toch_een_dag_knallen___.html
Vuurwerk. Het is hier thuis al een maand het absolute nummer één onderwerp voor mijn 13-jarige zoon. Dat had het ook het hele jaar kunnen zijn, ware het niet dat wij er een verbod op hebben ingesteld. Praten over vuurwerk mag alleen in december en dat doet hij dan ook goed ook.
Te pas en te onpas krijgen wij te horen wat welk vuurwerk precies kan, hoeveel het kost, waar je het kunt halen en uiteraard…hoe hard het knalt. Siervuurwerk boeit hem nauwelijks. Het gaat om het geluid. We hebben een paar dagen geleden een heuse rondleiding gehad door de vuurwerkkluizen van de lokale verkoper. Razendinteressant. Er had voor mijn zoon geen grenzenloze toegang tot welk pretpark ter wereld ook tegenop gekund.
Zojuist is hij ziedend bij mij de deur uitgestapt. Zijn vader kwam hem halen – hij viert oud en nieuw daar - en wij spraken hem gezamenlijk toe over het tijdslot. “Niet voor zes uur Wout, je weet het!” Zoals alleen pubers dat kunnen doen, slaakte hij de verontwaardigde puberzucht, waarna hij zich theatraal op de bank liet ploffen. We hadden hem wederom al het geluk in zijn leven ontnomen, hij riep nog net niet emotioneel: ‘Ik wil dooohood!’ Zijn vriendjes mogen uiteraard wel al in de vroege ochtend van 31 december knallen. Zei hij. Maar een korte meeting in de moeder-whatsappgroep wees anders uit. Ook daar toch wel angst voor pietluttige agenten, gefrustreerde buurvrouwen met zichzelf onderurinerende hondjes en een acte de présènce bij Bureau Halt op 1 januari (wij mee met lichte kater…).
Maar wat ik er nou echt van vind, van dat tijdslot? Grote onzin. Laat het nou die ene dag in het jaar eens feest zijn voor de mannetjes. Laat ze lekker knallen. Puberjongetjes worden door de maatschappij al zo in een keurslijf gepropt, ze moeten onzinnigheden als de grondsoorten van Rusland en Duitse naamvallen leren, ze mogen niet op een brommer, ze mogen NIX drinken, ze mogen nog niet uitgaan. En nu mogen ze dus ook al niet knallen voor 18.00 uur.
Het is heel vervelend voor de hondjes, echt, maar omgekeerd moeten de andere buren in negen van de tien hondengevallen de rest van het jaar het gekef aanhoren als de baasjes een boodschap doen of er iemand aanbelt. Ik denk dat de politie zich wel met belangrijkere zaken bezig kan houden dan die duizenden pubers die met grondbloemen, rotjes en andere brandende de buurt een beetje wakker schudden. Nee lief kind, aan mama ligt het niet… Zolang jij je vuurwerkbril maar opzet, niets, maar dan ook niets ‘aan elkaar knoopt en afsteekt’ en het ver van auto’s, voortuinen, andere kinderen én uiteraard je vingers doet, zou je van mij de hele dag los mogen. Maar je zult echt moeten wachten. En geloof mij: waar je lang op wacht, knalt het lekkerst!
http://www.telegraaf.nl/vrouw/vrouw...507235/__Laat_ze_toch_een_dag_knallen___.html