Plum Bloom
Registered User
VELDHOVEN - Jan van der Heijden uit Veldhoven krijgt een schadevergoeding van een vuurwerkimporteur, nadat hij in 2015 een oog verloor door een legale vuurpijl. ,,Ik ben blij dat er eindelijk duidelijkheid is.”
Dat laat Van der Heijden (62) dinsdag desgevraagd weten. Verder wil hij nog niet ingaan op het vonnis. ,,Dat is nog te vroeg. Er moeten nog stappen worden ondernomen.” De exacte hoogte van de schadevergoeding die Van der Heijden krijgt, moet bijvoorbeeld nog worden bepaald. Wel besloot de rechter dat hij sowieso een voorschot van 15.000 euro krijgt.
Een importeur van legaal vuurwerk moet die schadevergoeding betalen omdat Van der Heijden een oog verloor door een vuurpijl. Dat de pijl uit een partij getest en in orde bevonden vuurwerk kwam, maakte voor de rechter niet uit. Feit is: de pijl deed niet wat hij moest doen (recht omhoog vliegen) en dus is de importeur ‘productaansprakelijk’.
Dat blijkt uit een uitspraak van de rechtbank Oost-Brabant. Van der Heijden verloor 1 januari 2015 in Veldhoven zijn rechteroog nadat een legale vuurpijl hem had getroffen. Aanvankelijk sleepte hij de afsteker van de vuurpijl voor de rechter, maar daar ving Van der Heijden bot. In een bodemprocedure werd daarna de importeur voor de rechter gesleept.
Die verdedigde zich met het feit dat de testresultaten van dit type vuurwerk uitwezen dat de pijlen 100 procent in orde zouden moeten zijn. Ook voerde de importeur aan dat ‘het natuurkundig niet kan’ dat de pijl niet recht omhoog ging, maar ineens horizontaal door de lucht vloog, in het rechteroog van het slachtoffer.
‘Geen goede verklaring’
De rechtbank redeneert echter dat testresultaten geen garantie bieden voor elke afzonderlijke vuurpijl. Ook het ‘natuurkunde-verweer’ wuift de rechter weg. Feit is nou eenmaal dat de pijl in het oog van het slachtoffer vloog en dat de importeur daar geen goede verklaring voor heeft. ,,Daardoor is schade ontstaan. Dit leidt tot de conclusie dat er sprake is van een gebrekkig product,” aldus de rechtbank.
‘Mijn oog, mijn oog’
Van der Heijden deed in 2015 zijn verhaal aan het ED. ,,We staan op de oprit bij de overburen. Plots sla ik achterover op de grond, ‘mijn oog, mijn oog, mijn oog’, roepend. De overbuurjongen bleek een pijl te hebben afgeschoten. En die raakte mij vol in het oog.”
Pijn voelt hij op dat moment nauwelijks. ,,De adrenaline joeg full speed door mijn lichaam. Ik krabbelde op, zei tegen mijn vrouw ‘pak een handdoek’ en we zijn in de auto gestapt. Ik achterin met de overbuurvrouw.” Dan komt de pijn. ,,Elke hobbel heb ik gevoeld in de rit van tien minuten naar het Máxima Medisch Centrum. Mijn vrouw moest tussen de vuurwerkgooiers door zigzaggen. Ze kreeg de nodige verwijten.”
Hij wist eigenlijk direct dat het niet goed was. In het ziekenhuis volgt de bevestiging: ‘Ik denk niet dat we het kunnen repareren’, luidt de boodschap. De Veldhovenaar kan terecht in het Eindhovense Catharina Ziekenhuis, waar een oogarts standby staat. Weer rijden ze er zelf naar toe. ,,Het enige wat ik dacht was ‘help me zo snel mogelijk van de pijn af. Spuit me plat’.” Hij wordt direct geopereerd. ,,Er zaten nog wat flarden oog. Die hebben ze zodanig gehecht dat er een klein oogbolletje overbleef. Dat was belangrijk voor de prothese. In totaal zijn er 54 hechtingen aangebracht. In het oog zelf en in het weefsel erachter.”
Boosheid
Van der Heijden was niet boos op zijn overbuurjongen, zei hij destijds ,,Bij mij is er boosheid over hoe het mogelijk is dat we in Nederland 364 dagen per jaar in vrede leven en die ene dag in een oorlogssituatie. Ze noemen het vuurwerk. Ik noem het kleine mortieren. Vuurwerk hoeft niet verboden te worden. Dat heb ik bij mijn kinderen ook niet gedaan. We moeten het wel kanaliseren: alleen afsteken op bepaalde plaatsen. Zeker niet in smalle straten. Mensen moeten de keuze hebben of ze met vuurwerk in aanraking willen komen.”
https://www.ed.nl/binnenland/jan-van...hter~a0c79164/
Dat laat Van der Heijden (62) dinsdag desgevraagd weten. Verder wil hij nog niet ingaan op het vonnis. ,,Dat is nog te vroeg. Er moeten nog stappen worden ondernomen.” De exacte hoogte van de schadevergoeding die Van der Heijden krijgt, moet bijvoorbeeld nog worden bepaald. Wel besloot de rechter dat hij sowieso een voorschot van 15.000 euro krijgt.
Een importeur van legaal vuurwerk moet die schadevergoeding betalen omdat Van der Heijden een oog verloor door een vuurpijl. Dat de pijl uit een partij getest en in orde bevonden vuurwerk kwam, maakte voor de rechter niet uit. Feit is: de pijl deed niet wat hij moest doen (recht omhoog vliegen) en dus is de importeur ‘productaansprakelijk’.
Dat blijkt uit een uitspraak van de rechtbank Oost-Brabant. Van der Heijden verloor 1 januari 2015 in Veldhoven zijn rechteroog nadat een legale vuurpijl hem had getroffen. Aanvankelijk sleepte hij de afsteker van de vuurpijl voor de rechter, maar daar ving Van der Heijden bot. In een bodemprocedure werd daarna de importeur voor de rechter gesleept.
Die verdedigde zich met het feit dat de testresultaten van dit type vuurwerk uitwezen dat de pijlen 100 procent in orde zouden moeten zijn. Ook voerde de importeur aan dat ‘het natuurkundig niet kan’ dat de pijl niet recht omhoog ging, maar ineens horizontaal door de lucht vloog, in het rechteroog van het slachtoffer.
‘Geen goede verklaring’
De rechtbank redeneert echter dat testresultaten geen garantie bieden voor elke afzonderlijke vuurpijl. Ook het ‘natuurkunde-verweer’ wuift de rechter weg. Feit is nou eenmaal dat de pijl in het oog van het slachtoffer vloog en dat de importeur daar geen goede verklaring voor heeft. ,,Daardoor is schade ontstaan. Dit leidt tot de conclusie dat er sprake is van een gebrekkig product,” aldus de rechtbank.
‘Mijn oog, mijn oog’
Van der Heijden deed in 2015 zijn verhaal aan het ED. ,,We staan op de oprit bij de overburen. Plots sla ik achterover op de grond, ‘mijn oog, mijn oog, mijn oog’, roepend. De overbuurjongen bleek een pijl te hebben afgeschoten. En die raakte mij vol in het oog.”
Pijn voelt hij op dat moment nauwelijks. ,,De adrenaline joeg full speed door mijn lichaam. Ik krabbelde op, zei tegen mijn vrouw ‘pak een handdoek’ en we zijn in de auto gestapt. Ik achterin met de overbuurvrouw.” Dan komt de pijn. ,,Elke hobbel heb ik gevoeld in de rit van tien minuten naar het Máxima Medisch Centrum. Mijn vrouw moest tussen de vuurwerkgooiers door zigzaggen. Ze kreeg de nodige verwijten.”
Hij wist eigenlijk direct dat het niet goed was. In het ziekenhuis volgt de bevestiging: ‘Ik denk niet dat we het kunnen repareren’, luidt de boodschap. De Veldhovenaar kan terecht in het Eindhovense Catharina Ziekenhuis, waar een oogarts standby staat. Weer rijden ze er zelf naar toe. ,,Het enige wat ik dacht was ‘help me zo snel mogelijk van de pijn af. Spuit me plat’.” Hij wordt direct geopereerd. ,,Er zaten nog wat flarden oog. Die hebben ze zodanig gehecht dat er een klein oogbolletje overbleef. Dat was belangrijk voor de prothese. In totaal zijn er 54 hechtingen aangebracht. In het oog zelf en in het weefsel erachter.”
Boosheid
Van der Heijden was niet boos op zijn overbuurjongen, zei hij destijds ,,Bij mij is er boosheid over hoe het mogelijk is dat we in Nederland 364 dagen per jaar in vrede leven en die ene dag in een oorlogssituatie. Ze noemen het vuurwerk. Ik noem het kleine mortieren. Vuurwerk hoeft niet verboden te worden. Dat heb ik bij mijn kinderen ook niet gedaan. We moeten het wel kanaliseren: alleen afsteken op bepaalde plaatsen. Zeker niet in smalle straten. Mensen moeten de keuze hebben of ze met vuurwerk in aanraking willen komen.”
https://www.ed.nl/binnenland/jan-van...hter~a0c79164/
