silverscar
Registered User
Het is een mooie nazomerse dag. Lekker warm en de Zon straalt op mijn gezicht. Ik loop over straat en voel dat er iets is. Het is moeilijk te beschrijven, er bekruipt mij een warm gevoel, mijn hart begint wat sneller te kloppen en een lichte vorm van adrenaline stroomt door mijn lichaam. Ik kan het moeilijk plaatsen, waarom die positieve spanning op zo’n mooie dag? Ik kijk op mijn horloge, nee ik ben niet te laat thuis. Ik kijk achter me, nee ik wordt niet gevolgd. Ik kijk op mijn telefoon en opeens komt het tot me! Het is 1 september, het seizoen gaat weer van start. Die avond nog trek ik mij op mijn kamer achter mijn computer terug, want op ieder forum beginnen de activiteiten weer! Zouden mijn accounts nog bestaan? Staan er al nieuwe productaankondigingen op het internet?, staan er nieuwe filmpjes op Youtube? Ik bekijk alles en gelukkig, alles werkt en bestaat nog en ja hoor! Er staan wat nieuwe filmpjes op
De weken vorderen, steeds vaker kijk ik op het forum naar nieuwe productfilmpjes, ik deel en like steeds meer berichten en zoek naar demo’s die worden gegeven. Tussendoor ga ik nog even naar de Zena Trophy, want ja ik moet even wat stoom afblazen. Beetje bij beetje krijgt mijn passie meer en meer grip op mij en langzaam klamp ik mij aan het vooruitzicht van de dag der dagen vast!. Wat een positiviteit zie ik op het internet, de liefhebbers worden meer en meer wakker en we kunnen het vrijuit over mijn passie, hobby en plezier hebben.
Oktober is voorbij, mijn eerste categorie 1 vuurwerk heb ik reeds gekocht en afgestoken, want ja ik kan gewoon niet meer wachten! De eerste online vuurwerkwinkels gaan weer open en ik plaats mijn eerste bestelling…. Zo!, die is in ieder geval al binnen, dat kan mij niet meer ontgaan… Maar helaas, november wordt steeds ouder en donkere wolken pakken zich samen…. De hyena’s en leeuwen ontwaken en kruipen uit hun schulp, ze ruiken bloed en willen bloed! De traditie moet bloeden en worden omgelegd. Als eenzame vuurwerkliefhebber doe ik mijn uiterste best om op ieder forum iets positiefs te zeggen, om een weerwoord op de steeds groter wordende negativiteit te geven, maar helaas…. Media op internet, tv en de krant kiezen de kant van alle sensatie makende verhalen. Ik voel me bedroefd en denk… is dit dan het laatste jaar dat ik een dag kan doen wat ik zo lief heb?
Het is December, Sinterklaas heeft ons land verlaten, de Zwarte Piet haters kruipen terug in hun holletje of gaan op het bloed van onze traditie af. Maar door alle negativiteit heen begint ook een Zonnetje te schijnen. De folders komen uit, de winkels gaan open en eindelijk kan ik volop bestellen! Avonden achter elkaar zoek ik alles op, bekijk ieder filmpje om maar de mooiste collectie aan vuurwerk te kunnen bestellen. Al mijn spaarcenten van de afgelopen 12 maanden gaan op een hoop en ik heb gelukkig genoeg gespaard om alles te kunnen kopen wat ik wil. Natuurlijk geef ik aan dat ik het op 29 december al wil ophalen!, niet om het al af te steken, maar meer omdat ik het dan maar vast heb. Enorm blij met mijn nieuwe aankopen wordt ik in de avonden weer met de neus op de feiten gedrukt… Knal! Boem! Krakakaka-BOEM!, er zijn weer eens mensen die niet kunnen wachten.. De overlast van vroegtijdig afgestoken vuurwerk neemt toe en de hyena’s en leeuwen nemen het er goed van. De traditie wordt door onze eigen liefhebbers prikje voor prikje verwond en klaar voor de slacht gemaakt.. Hebben we het dat niet door? Begrijpen we het niet? Nee, want een dag later lees ik in de krant dat iemand tijdens het knutselen met zwaar illegaal vuurwerk zijn dak er af heeft geknald, weer een dag later verliest een meisje haar oog, omdat iemand het nodig vond om zwaar illegaal vuurwerk verkeerd af te steken… Stukje voor stukje zie ik stukjes van onze traditie afbrokkelen en aan de hyena’s en de leeuwen worden gegeven. Het doet zeer, verdriet en ik ben bang dat het eindig is…
26 december, onze politieke ‘vrienden’ openen een meldpunt. Au dat doet weer zeer, een messteek van jewelste in onze traditie.. Begrijpen de mensen het nu? Knal! Boem! Krakakaka-BOEM!, blijkbaar er mensen die niet kunnen wachten.. De teller van het meldpunt loopt op, de media ruikt sensatie en neemt dit aantal klakkeloos over, want het maakt niet uit dat Piet wel 500 meldingen doet en dat Henkie eens wat positiefs stuurt, nee een melding is een melding en de traditie moet kapot! Onze politieke ‘vrienden’ zijn voor het eerst dit jaar volop in het nieuws. Als er verkiezingen zouden zijn, lijkt het erop dat ze direct in de regering zouden komen, maar wat blijkt…. Het meldpunt zit vol doublures, maar dat maakt niemand wat uit want er is sensatie!!
29 december, de wekker gaat, maar ik lig al uren wakker in bed. Eindelijk, ik mag mijn vuurwerk ophalen. Snel naar de winkel, we staan met wel honderd man in de rij en zijn allen vrolijk. We roken een sigaretje en vertellen anekdotes over alle jaren dat we oud en nieuw vieren. We hebben het over alle geweldige producten die op de markt zijn gekomen en scheppen op over wat we hebben gekocht.. Wat een dag! Wat een moment, een moment waar je 363 dagen naar uit kijkt…. Eenmaal thuis gekomen pak ik alles uit, ik wil het zien, voelen ruiken en aanraken! Geweldig…
De uren gaan langzaam, de dagen gaan sloom, maar uiteindelijk is het 31 december…. Wat een spanning, wat een adrenaline… gaat mijn eerste project wel goed? Gaat alles wel af, doe ik het goed, vergeet ik niet iets?? Ik laat het internet los, alles wat ik thuis heb, mijn aansteeklont is mijn allerbeste vriend… Oh dit is de dag der dagen!! Eindelijk is 18:00 uur! Alles gaat goed! Knal! Boem! Krakakaka-BOEM! En nu mag het!!!! En ik zie dat mensen zich bekommeren om dieren, we wachten met knallen totdat ze weer uit de straat zijn, hopelijk gebeurd dit overal… Acht uur lang knallen en fluiten! Alles kan, alles mag als het maar netjes gebeurd, wat een dag, wat een gevoel!!! Helemaal los. 0:00 uur, gelukkig nieuw jaar!! We geven onze geliefden drie zoenen, drinken een glaasje en gaan naar buiten! Alles gaat los, overal vuurwerk, overal kabaal en het is net alsof iedereen verbroederd want we geven iedereen een hand! Wat een moment, wat een tijd.
Het is diep in de nacht en gebroken en afgepeigerd loop ik naar huis. Mijn vuurwerk is op en ik wil graag naar bed.. Eenmaal weer wakker heb ik een enorme kater, nee niet van de drank, maar van alle adrenaline die weer is verdwenen. Ik veeg met weemoed naar gisteravond de straat, maar wat was het mooi. Ik hoop maar dat de vuurwerkliefhebbers hebben geleerd en volgend jaar alles zullen doen om onze traditie te houden. Want als je iets fout doet, is het bij vuurwerk altijd de schuld van het vuurwerk en niet van de persoon die het afsteekt… Helaas….
Voor mij…… Ik mag weer 363 dagen wachten tot ik mijn geweldige vuurwerk weer mag afhalen.. oh nee, 364, het is een schrikkeljaar…
VERNIETIG OVERLAST, MAAR VERMOORD NOOIT EEN TRADITIE!
Mensen, let een beetje op… Jullie geven de hyena’s en leeuwen zelf voer om te eten… Denk hieraan en houdt onze traditie in leven. Een betere traditie begint bij ons zelf.
www.facebook.com/antivuurwerkverbod
www.vuurwerk-is-traditie.nl
De weken vorderen, steeds vaker kijk ik op het forum naar nieuwe productfilmpjes, ik deel en like steeds meer berichten en zoek naar demo’s die worden gegeven. Tussendoor ga ik nog even naar de Zena Trophy, want ja ik moet even wat stoom afblazen. Beetje bij beetje krijgt mijn passie meer en meer grip op mij en langzaam klamp ik mij aan het vooruitzicht van de dag der dagen vast!. Wat een positiviteit zie ik op het internet, de liefhebbers worden meer en meer wakker en we kunnen het vrijuit over mijn passie, hobby en plezier hebben.
Oktober is voorbij, mijn eerste categorie 1 vuurwerk heb ik reeds gekocht en afgestoken, want ja ik kan gewoon niet meer wachten! De eerste online vuurwerkwinkels gaan weer open en ik plaats mijn eerste bestelling…. Zo!, die is in ieder geval al binnen, dat kan mij niet meer ontgaan… Maar helaas, november wordt steeds ouder en donkere wolken pakken zich samen…. De hyena’s en leeuwen ontwaken en kruipen uit hun schulp, ze ruiken bloed en willen bloed! De traditie moet bloeden en worden omgelegd. Als eenzame vuurwerkliefhebber doe ik mijn uiterste best om op ieder forum iets positiefs te zeggen, om een weerwoord op de steeds groter wordende negativiteit te geven, maar helaas…. Media op internet, tv en de krant kiezen de kant van alle sensatie makende verhalen. Ik voel me bedroefd en denk… is dit dan het laatste jaar dat ik een dag kan doen wat ik zo lief heb?
Het is December, Sinterklaas heeft ons land verlaten, de Zwarte Piet haters kruipen terug in hun holletje of gaan op het bloed van onze traditie af. Maar door alle negativiteit heen begint ook een Zonnetje te schijnen. De folders komen uit, de winkels gaan open en eindelijk kan ik volop bestellen! Avonden achter elkaar zoek ik alles op, bekijk ieder filmpje om maar de mooiste collectie aan vuurwerk te kunnen bestellen. Al mijn spaarcenten van de afgelopen 12 maanden gaan op een hoop en ik heb gelukkig genoeg gespaard om alles te kunnen kopen wat ik wil. Natuurlijk geef ik aan dat ik het op 29 december al wil ophalen!, niet om het al af te steken, maar meer omdat ik het dan maar vast heb. Enorm blij met mijn nieuwe aankopen wordt ik in de avonden weer met de neus op de feiten gedrukt… Knal! Boem! Krakakaka-BOEM!, er zijn weer eens mensen die niet kunnen wachten.. De overlast van vroegtijdig afgestoken vuurwerk neemt toe en de hyena’s en leeuwen nemen het er goed van. De traditie wordt door onze eigen liefhebbers prikje voor prikje verwond en klaar voor de slacht gemaakt.. Hebben we het dat niet door? Begrijpen we het niet? Nee, want een dag later lees ik in de krant dat iemand tijdens het knutselen met zwaar illegaal vuurwerk zijn dak er af heeft geknald, weer een dag later verliest een meisje haar oog, omdat iemand het nodig vond om zwaar illegaal vuurwerk verkeerd af te steken… Stukje voor stukje zie ik stukjes van onze traditie afbrokkelen en aan de hyena’s en de leeuwen worden gegeven. Het doet zeer, verdriet en ik ben bang dat het eindig is…
26 december, onze politieke ‘vrienden’ openen een meldpunt. Au dat doet weer zeer, een messteek van jewelste in onze traditie.. Begrijpen de mensen het nu? Knal! Boem! Krakakaka-BOEM!, blijkbaar er mensen die niet kunnen wachten.. De teller van het meldpunt loopt op, de media ruikt sensatie en neemt dit aantal klakkeloos over, want het maakt niet uit dat Piet wel 500 meldingen doet en dat Henkie eens wat positiefs stuurt, nee een melding is een melding en de traditie moet kapot! Onze politieke ‘vrienden’ zijn voor het eerst dit jaar volop in het nieuws. Als er verkiezingen zouden zijn, lijkt het erop dat ze direct in de regering zouden komen, maar wat blijkt…. Het meldpunt zit vol doublures, maar dat maakt niemand wat uit want er is sensatie!!
29 december, de wekker gaat, maar ik lig al uren wakker in bed. Eindelijk, ik mag mijn vuurwerk ophalen. Snel naar de winkel, we staan met wel honderd man in de rij en zijn allen vrolijk. We roken een sigaretje en vertellen anekdotes over alle jaren dat we oud en nieuw vieren. We hebben het over alle geweldige producten die op de markt zijn gekomen en scheppen op over wat we hebben gekocht.. Wat een dag! Wat een moment, een moment waar je 363 dagen naar uit kijkt…. Eenmaal thuis gekomen pak ik alles uit, ik wil het zien, voelen ruiken en aanraken! Geweldig…
De uren gaan langzaam, de dagen gaan sloom, maar uiteindelijk is het 31 december…. Wat een spanning, wat een adrenaline… gaat mijn eerste project wel goed? Gaat alles wel af, doe ik het goed, vergeet ik niet iets?? Ik laat het internet los, alles wat ik thuis heb, mijn aansteeklont is mijn allerbeste vriend… Oh dit is de dag der dagen!! Eindelijk is 18:00 uur! Alles gaat goed! Knal! Boem! Krakakaka-BOEM! En nu mag het!!!! En ik zie dat mensen zich bekommeren om dieren, we wachten met knallen totdat ze weer uit de straat zijn, hopelijk gebeurd dit overal… Acht uur lang knallen en fluiten! Alles kan, alles mag als het maar netjes gebeurd, wat een dag, wat een gevoel!!! Helemaal los. 0:00 uur, gelukkig nieuw jaar!! We geven onze geliefden drie zoenen, drinken een glaasje en gaan naar buiten! Alles gaat los, overal vuurwerk, overal kabaal en het is net alsof iedereen verbroederd want we geven iedereen een hand! Wat een moment, wat een tijd.
Het is diep in de nacht en gebroken en afgepeigerd loop ik naar huis. Mijn vuurwerk is op en ik wil graag naar bed.. Eenmaal weer wakker heb ik een enorme kater, nee niet van de drank, maar van alle adrenaline die weer is verdwenen. Ik veeg met weemoed naar gisteravond de straat, maar wat was het mooi. Ik hoop maar dat de vuurwerkliefhebbers hebben geleerd en volgend jaar alles zullen doen om onze traditie te houden. Want als je iets fout doet, is het bij vuurwerk altijd de schuld van het vuurwerk en niet van de persoon die het afsteekt… Helaas….
Voor mij…… Ik mag weer 363 dagen wachten tot ik mijn geweldige vuurwerk weer mag afhalen.. oh nee, 364, het is een schrikkeljaar…
VERNIETIG OVERLAST, MAAR VERMOORD NOOIT EEN TRADITIE!
Mensen, let een beetje op… Jullie geven de hyena’s en leeuwen zelf voer om te eten… Denk hieraan en houdt onze traditie in leven. Een betere traditie begint bij ons zelf.
www.facebook.com/antivuurwerkverbod
www.vuurwerk-is-traditie.nl
