Dus als iemand een andere mening is toegedaan, of zijn emotie of onderbuikgevoel laat spreken, dan is dat een uiting van domheid?
Ik ben zelf uitermate pragmatisch ingesteld. Ik zie ook wel dat bepaalde onpopulaire bokkesprongen op een gegeven moment onvermijdelijk worden. Waar het mij -al jaren- om gaat, is (naast de oneerlijkheid en leugens in de hetze door het anti kamp) dat er continu passief of reactief gehandeld is. En dat DAT de reden is, dat we nu in de huidige situatie zitten. En natuurlijk heb je geen enkele zekerheid dat ALS er pro-actief en constructief gehandeld was (vanaf laten we zeggen 2010) dat de situatie nu anders was geweest, want dat weet je nooit zeker. Al ben ik er van overtuigd dat ze het niet of nauwelijks slechter hadden kunnen doen. Dan kun je de vraag neerleggen of het onkunde, onmacht of onwelwillendheid geweest is dat er op deze manier (niet) gehandeld is. Daar heb ik het antwoord niet op. Wel ideeën bij.
Datzelfde geldt voor het gegeven dat dit mógelijk bepaalde partijen geen windeieren gaat leggen (dan doel ik echt niet alléén op Lesli).
Andersom kost het (vele) anderen op termijn gegarandeerd de kop. Hoeveel hiervan toeval of bewust is, heb ik ook geen antwoord op, maar wel ideeën bij.
Tja, laat ik dat dan ook maar als pragmatisch handelen zien.
Maar of het echt netjes is...
