Eind 1992 keken ruim twee miljoen mensen naar de NOS-documentaire Een rustige jaarwisseling. Het was een indringend portret van vier jongens, die een jaar eerder tijdens Oudjaarsavond zwaar gewond waren geraakt bij het afsteken van vuurwerk. Met twee hoofdrolspelers is teruggekeken en nagepraat over de bijzondere gebeurtenissen. Het resultaat is in een geactualiseerde versie te zien
De dan 17-jarige Geoffrey is er tijdens de jaarwisseling van 1992 het slechtst aan toe. Hij moet uiteindelijk een groot deel van zijn rechterarm missen. In het jaar dat hij met de camera wordt gevolgd ondergaat hij een ingrijpende karakterverandering. Glazenwasser Henk (16 jaar) verliest bij het afsteken van een vuurwerkbom twee vingers en loopt ernstige verwondingen aan zijn lichaam op.
Maurice is een 22-jarige trambestuurder als een bom van 400 strijkers in een glazen potje in zijn hand ontploft. Zijn hele lichaam zit vol glas: in zijn oog, zijn armen en benen. Zijn duim is compleet weggeslagen. Ook Santi (25 jaar) experimenteerde met strijkers, het kostte hem tweeëneenhalve vinger.
‘Een rustige jaarwisseling’ geeft niet alleen een alarmerend beeld van de zinloze gevolgen van vuurwerk. De makers Jim Postma, Paul Stolk en Oscar van der Kroon laten vooral ook zien hoe groot de aantrekkingskracht van vuurwerk op jongeren is. Want een jaar na de rampzalige nacht kondigen de jongens aan opnieuw met vuurwerk aan de slag te gaan. In de uitzending is te zien hoe Henk en Maurice daar nu op terugkijken.
