De rampdag van tractorenverkoper Frank Meindertsma
KAPEL-AVEZAATH - Hij genoot van een weekendje Amsterdam. In een hotelletje, samen met zijn vrouw. Toen ging de pieper. Een reconstructie van de rampochtend die zaterdag het tractorenbedrijf van Frank Meindertsma in de as legde. En over de onzekerheid nadien. ,,Je denkt dat de wereld vergaat.''
door André van der Vlerk
Het weekendje uit na Nieuwjaarsdag is een traditie in de familie Meindertsma. Donderdagavond vegen Frank, zijn vrouw en het personeel het kantoor,
ruimen restanten van de vuurwerkverkoop op en brengen de boekhouding op orde. Vrijdag rijden ze naar de hoofdstad. Het uitje wordt zaterdagochtend rond half zes abrupt onderbroken als de ondernemer wordt gewekt door de alarmcentrale. Gebeurt wel vaker, legt de ondernemer uit, meestal is dan de stroom er even ,,afgevallen.'' Meindertsma neemt zich voor om een medewerker een uur later voor de zekerheid erop uit te sturen en draait zich nog eens om. Vijf minuten later gaat zijn mobiel: een andere collega, lid van de brandweer in Buren, bezorgt hem de schrik van zijn leven. ,,Hij kijkt op zijn pieper en zegt: of jij of je broer staat in brand.'' Een paar minuten later weer telefoon: ,,Het is jouw kantoor.''
Meindertsma leidt aan de Zoelenseweg in Kapel-Avezaath een bedrijf dat zich richt op de verkoop van (tweedehands) tractoren en andere agrarische machines en apparaten. Negentig procent daarvan is bestemd voor de export, de meeste klanten zijn geconcentreerd in Afrika en Latijns-Amerika. Achter het bedrijf ligt de onderneming van zijn twee broers. Meindertsma Agriparts demonteert tractoren en handelt in onderdelen.
,,Ik heb samen met mijn vrouw alles in een koffer gemikt en in veertig minuten zijn we vol gas naar Tiel gereden. Wat je ziet? Alsof de wereld vergaat.'' Zijn stem trilt, emotie borrelt constant aan de oppervlakte. Het vierhonderd vierkante meter grote kantoor brandt compleet af, maar zijn tractorenpark komt wonder boven wonder ongeschonden uit de strijd. De brandweer slaagt erin om de boel voldoende nat te houden. Ook het erachter gelegen bedrijf van zijn broers ontsnapt maar net aan het inferno. Maandag is Meindertsma druk in de weer met verzekeringsagenten. Hij heeft nog geen idee waarvoor hij precies verzekerd is, voor welk bedrag en hoe groot de schade is. ,,Op zondagmiddag ben ik de inboedel van het kantoor gaan inventariseren. Dan sta je er versteld van wat een mens in zijn leven allemaal bij elkaar spaart.''
Sprinklerinstallaties
Hoe paradoxaal het ook klinkt: Frank Meindertsma kijkt ook met een zeker trotsgevoel achterom. De twee vuurwerkbunkers, die hij in 2006 liet bouwen om de jaarlijkse verkoop van vuurwerk mogelijk te maken, bleken te doen waarvoor ze waren gebouwd: het vuur buiten de deur houden. In de bunkers lag nog een grote hoeveelheid onverkocht vuurwerk opgeslagen. Het spul is na de brand kleddernat dankzij de prima functionerende sprinklerinstallaties teruggebracht naar de leverancier. Meindertsma: ,,Ik ben er trots op dat het spul heeft gehouden. Want stel je voor als de lucht boven Tiel vol was gevlogen met vuurpijlen, dan had men toch anders tegen mij en mijn bedrijf aangekeken. De sprinklers hebben goed hun werk gedaan; er is domweg geen rotje afgegaan.'' Meindertsma heeft zich altijd netjes aan de strenge regels voor vuurwerkverkoop gehouden. ,,Soms denk je: dat gezeik van die gasten. Twee, drie keer per dag controle om te kijken of er geen vuurwerkdoos verkeerd staat. Nu snap je wel waarom.''
Meindertsma is nog in bedrijf, al is dat zonder het grote kantoor. Op het terrein staat een provisorisch neergezette kantoorunit. Zo kan de tractorenverkoper tenminste klanten ontvangen. Meer dan dat en een mobiel heeft hij niet nodig. Maar: het is de sores die hij ervan ondervindt. In zijn verzekeringspolissen kijken, de voorwaarden nakijken, praten met agenten, afwachten tot welke hoogte hij schadeloos gesteld wordt, in de slag met de gemeente over de herbouw van zijn kantoor. Meindertsma: ,,Ik had veel liever andere dingen aan mijn hoofd gehad. Liever leid ik een klant door mijn bedrijf rond.''
Ramptoeristen
Zijn emotie contra de harde, boze buitenwereld - het was een inktzwart weekend voor hem. IJsberend en mijmerend over zijn platgebrande terrein kon hij ze zondag missen als kiespijn: ramptoeristen. Voorbijgangers en automobilisten die rijdend over de Zoelenseweg hun motor afzetten en een plaatje maakten van zijn verwoeste kantoor. Zuchtend: ,,Sodemieter op. Maar zo zit de mens kennelijk in mekaar.''
http://www.stadtiel.nl/lokaal/de_rampdag_van_tractorenverkoper_frank_meindertsma_32972732.html
