Vuurwerk verwoest veel voor Piet Hoogenkamp
Noordwolde - Een stuk vuurwerk ontplofte in 2007 in de hand van Piet Hoogenkamp uit Noordwolde. Hij verloor zijn linkerhand. ‘Laat dit een les zijn voor wie vuurwerk afsteekt’, zegt Piet. ‘Dat is de reden dat ik mijn verhaal vertel. Vuurwerk is mooi, maar het is ook onbezonnen.’
‘Van die eerste twee maanden in het ziekenhuis herinner ik me niets’, zegt Piet. ‘Aanvankelijk waren er drie vingers weg. Maar er bleek meer verwoest wat niet te herstellen was. Uiteindelijk is mijn hele hand geamputeerd. Na de derde operatie, waarbij het polsgewricht is verwijderd, bleef ik nog zoveel pijn houden dat er uiteindelijk nog 4 centimeter van mijn onderarm moest worden afgehaald. Daarmee is de fantoompijn min of meer dragelijk geworden. Die operaties zijn zo pijnlijk dat je wel van een flat wil springen.’
Als onderhoudsmonteur van gas, water en electra werkte Hoogenkamp altijd met zijn handen, Met het verlies van zijn hand verloor hij ook zijn baan. Tijdens een zwaar revalidatieproces verloor hij bovendien door een scheiding zijn gezin. Dat kwam niet alleen door ‘de hand’, benadrukt Piet, maar het gebeurde wel in dezelfde periode.
‘De drie maanden revalideren in Beetsterzwaag was de zwaarste tijd van mijn leven’, vertelt Hoogenkamp. ‘Je hebt het gevoel dat je meer dan 100 procent moet geven om er weer iets van te maken.’ Tijdens het revalidatieproces leerde hij niet alleen het verlies van zijn hand te aanvaarden, maar ook leerde de linkshandige Hoogenkamp zijn rechterhand gebruiken en hoe hij moet omgaan met een prothese.
Sinds zijn vriendin Anja in zijn leven is, lijkt het allemaal positiever. Als nierpatiënte weet zij hoe het is om je leven lang ziek te zijn. Hoogenkamp: ‘Het is niet zo van: neem een prothese en dan is het klaar. Ik heb zware pijnstillers geslikt – nog steeds. Denk je eens in hoe hevig de pijn is als je methadon als pijnstiller krijgt. Tegenwoordig krijg ik morfinepreparaten. Die pijnstillers hebben nare bijwerkingen.’
En dat alles door het stuk vuurwerk dat in minder dan een seconde drie vingers van zijn hand wegsloeg op die oudejaarsavond in 2007. De komende jaarwisseling is de eerste sindsdien die Hoogenkamp weer meemaakt. ‘Ook het oudejaarsgevoel is voor je leven verpest. De voorgaande jaren kreeg ik extra slaapmedicatie en sliep ik altijd. Nu maken we er met de buren een gezellige avond van.’
http://www.steenwijkercourant.nl/index.php?d_id=24&s_id=668&n_id=270759
Noordwolde - Een stuk vuurwerk ontplofte in 2007 in de hand van Piet Hoogenkamp uit Noordwolde. Hij verloor zijn linkerhand. ‘Laat dit een les zijn voor wie vuurwerk afsteekt’, zegt Piet. ‘Dat is de reden dat ik mijn verhaal vertel. Vuurwerk is mooi, maar het is ook onbezonnen.’
‘Van die eerste twee maanden in het ziekenhuis herinner ik me niets’, zegt Piet. ‘Aanvankelijk waren er drie vingers weg. Maar er bleek meer verwoest wat niet te herstellen was. Uiteindelijk is mijn hele hand geamputeerd. Na de derde operatie, waarbij het polsgewricht is verwijderd, bleef ik nog zoveel pijn houden dat er uiteindelijk nog 4 centimeter van mijn onderarm moest worden afgehaald. Daarmee is de fantoompijn min of meer dragelijk geworden. Die operaties zijn zo pijnlijk dat je wel van een flat wil springen.’
Als onderhoudsmonteur van gas, water en electra werkte Hoogenkamp altijd met zijn handen, Met het verlies van zijn hand verloor hij ook zijn baan. Tijdens een zwaar revalidatieproces verloor hij bovendien door een scheiding zijn gezin. Dat kwam niet alleen door ‘de hand’, benadrukt Piet, maar het gebeurde wel in dezelfde periode.
‘De drie maanden revalideren in Beetsterzwaag was de zwaarste tijd van mijn leven’, vertelt Hoogenkamp. ‘Je hebt het gevoel dat je meer dan 100 procent moet geven om er weer iets van te maken.’ Tijdens het revalidatieproces leerde hij niet alleen het verlies van zijn hand te aanvaarden, maar ook leerde de linkshandige Hoogenkamp zijn rechterhand gebruiken en hoe hij moet omgaan met een prothese.
Sinds zijn vriendin Anja in zijn leven is, lijkt het allemaal positiever. Als nierpatiënte weet zij hoe het is om je leven lang ziek te zijn. Hoogenkamp: ‘Het is niet zo van: neem een prothese en dan is het klaar. Ik heb zware pijnstillers geslikt – nog steeds. Denk je eens in hoe hevig de pijn is als je methadon als pijnstiller krijgt. Tegenwoordig krijg ik morfinepreparaten. Die pijnstillers hebben nare bijwerkingen.’
En dat alles door het stuk vuurwerk dat in minder dan een seconde drie vingers van zijn hand wegsloeg op die oudejaarsavond in 2007. De komende jaarwisseling is de eerste sindsdien die Hoogenkamp weer meemaakt. ‘Ook het oudejaarsgevoel is voor je leven verpest. De voorgaande jaren kreeg ik extra slaapmedicatie en sliep ik altijd. Nu maken we er met de buren een gezellige avond van.’
http://www.steenwijkercourant.nl/index.php?d_id=24&s_id=668&n_id=270759
