Nou ik denk ook wel dat het enigszins te maken heeft met het feit dat we tegenwoordig niets meer kunnen hebben doordat de maatschappij anno 2011 zo in elkaar zit. Is het niet zo dat je om je heen hoort en niet alleen over vuurwerkoverlast, maar ook in de andere zaken waarbij men last heeft van elkaar hoe men tekeer kan gaan. Kijk eens in het verkeer hoe men kan reageren om niets ter doende zaken? Ik zie zeker een relatie met de ongelooflijke prestatiemaatschappij waarin sommige leven en daardoor snel geïrriteerd raken en als er iets wat ze niet aanstaat ongeacht wat gaan ze tekeer.
Natuurlijk vandalisme;keihard aanpakken, alle schade verhalen, maar als je het hebt over geen kwaad in de zin maar af en toe een knaller........................stja?
Ik heb het vorig jaar nota bene nog gehad, ik had een projectje lopen waarbij een pijltje op het pad kwam van iemand, nou als je zag hoe men reageerde, alsof er een bom was geplaatst. De toon maakt ook de muziek, dus het is ook hoe men reageert?
Twee jaar terug ook stond ik met me zoon pijlen te stoken om 10.30u, totdat er iemand op me afstormde of ik niet ff wilden opsodemieteren? Hahahahhaha, wat doe je dan? Netjes blijven of.................................ik ben benieuwd hoe anderen hierop zouden reageren.
10:30 uur op 31-12-2009? Gewone pijlen, babypijltjes of de hele tijd lawinepijlen?
Ik neem je begrip pijlen weg en houdt het even op gewoon stoken voor de goede orde.
Als iemand al het begrip opsodemieteren gebruikt, dan zal ik trachten zo lang mogelijk rustig te blijven en vragen wat er aan mankeert. Dit zal wel erg veel zelfbeheersing vragen op dat moment. In het verleden heb ik wel meegemaakt dat men extreem grof was toen ik vuurwerk afstak. Iets met k@nkers en terings enzo. Dan kost het mij buitengewoon veel moeite om zelf niet uit mijn slof te springen. Tevens ben ik ook tot 2x toe bijna overreden door automobilisten die gewoon vol gas over straat rijden alsof er niemand loopt. Om eerlijk te zijn zorgen deze mensen met hun asociale gedrag veelal voor escalatie van spanningen met (gewelds)incidenten tot gevolg. Heel vervelend ja.
Twee jaar terug wat onnodig gezeur gehad met de politie. Er werd melding gemaakt dat er iemand een vuurpijl op een oliebollenkraam af schoot. Wij hebben dit incident van 250 meter afstand zien gebeuren. Het was werkelijk schandalig en dan ook volkomen terecht dat de oliebollenboer de politie opbelde. Het gevolg was wel dat de politie met gierende banden langs kwam om verhaal te halen. Uiteraard rustig blijven en netjes in gesprek gaan met beide agenten. Netjes aangegeven dat wij er niets mee te maken hadden en dat wij de gehele dag op ruim 250 meter van de oliebollenkraam zijn geweest. De agenten geven aan dat er door ons de hele dag al vuurwerkoverlast was. Wij hebben dan ook gevraagd waar dat op gebaseerd was. Volgens de agent waren er vele telefoontjes uit de buurt gekomen. Kortom, hier was niets mee te doen. Wij hebben de agenten vervolgens gevraagd of het verboden was om consumentenvuurwerk af te steken. De agenten gaven aan dat dit mocht, maar vroegen of het misschien iets minder kon, want de oliebollenboer had last van ons geknal. Wij hebben ondanks het feit dat we in ons recht stonden gewoon begrip getoond voor de agenten en reactie van oliebollenboer. Agenten fijne dag gewenst, zij zijn weggegaan en wij hebben gewoon door kunnen stoken.
De laatste jaren heb ik echter niet meer te maken gehad met "agressie" op oudejaarsdag. Afgelopen jaar was er wel een vrouwtje dat heel hysterisch kwam klagen over het vuurwerk. Aan alles was te merken dat mevrouw er niet tegen kon. Ze bleef echter netjes. Eerst hebben mijn broer en zijn vrienden met argumenten mevrouw proberen in te laten zien dat wij vuurwerk af mogen steken, maar door haar angst kwam dit niet aan.
Ik heb besloten om in te grijpen door op gevoelsniveau bij de vrouw in te spelen. Heel beleefd heb ik haar met U aangesproken en gevraagd wat het probleem was. Mevrouw legde uit dat zij zich zorgen maakte om haar hondje, zeker met het oog op het uitlaten van het beestje. Door mevrouws gevoelens te erkennen en begrip te tonen, kon ik tot mevrouw doordringen. Mevrouw werd gedurende het gesprek kalmer en stond open voor mijn feedback en tips.
Ik heb mevrouw een concreet voorstel gedaan: tussen één en twee uur zou ik met de andere stokers een broodje gaan halen, dan kon zij zonder angst de hond uit laten. Daarna zou ik verder stoken.
Mevrouw accepteerde mijn voorstel direct. Tevens heb ik mevrouw meegegeven dat ze de hond beter voor 10 uur in de ochtend uit kan laten. En later op de dag rond etenstijd, rond een uur of 11 en vanaf half 3 in de nacht. Mevrouw was blij met deze tips en is opgelucht naar binnen gegaan.
De stokers en ik hebben rustig een broodje gegeten en zijn daarna nog wat rond wezen hangen en hebben nog wat vuurwerk afgestoken. "Probleem" opgelost.
Voor mij zijn er dus verschillende mogelijkheden om om te gaan met spanningen met oud en nieuw. Ik kan kiezen uit verschillende benaderingen. Hierbij moet ik wel toegeven dat op vriendelijke manier gesprekken aangaan met soms opgefokte mensen tot mijn beroepscompetenties hoort.
Maar als dat niet blijkt te functioneren, kan ik vrij direct overschakelen op harde gespreksvoering. Conflicten ga ik niet uit de weg. Maar uiteraard geef ik er de voorkeur aan om deescalerend te handelen.
is kijken of er een filmpje van kan maken.