Shenanigan
Registered User
Toen alles in huis was, werd duidelijk dat het nog een hele klus ging worden om alle 57 cakes af te steken. Ik was van plan om de eerste lading om 22u de lucht in te laten gaan, maar zelfs voor twee sessies was het heel veel. Daar had ik zeker hulp bij nodig. Gelukkig hadden we een klein Oud & Nieuw feestje opgezet. Daardoor waren er 16 volwassen vriend(inn)en en 8 kinderen als publiek en stookhulp present.
Een eerste les die ik dit jaar heb geleerd is om ook wat knalwerk te kopen voor overdag, want op Oudjaarsdag om 10u ’s ochtends begon de hele buurt te rammelen, en ik had alleen maar mooi siervuurwerk. Dat steek ik natuurlijk niet aan als het licht is. De enige knalcake die ik had was de No Mercy, maar die wilde ik niet opofferen, want daar wilde ik ’s nachts de straat mee laten schudden. (Wat helaas niet lukte, maar daarover later meer.) Ik zat dus een beetje te duimendraaien terwijl iedereen lekker bezig was.
In de vroege avond een beetje warmgedraaid met de Heavy 5, de Wild Wild West, Glorious en Wanted. Allemaal heel pittige potjes die ik iedereen kan aanraden. Vooral de Heavy 5 vond ik echt goede waar voor hun geld. Harde knal en mooie kleuren en elk potje heel anders dan de rest.
Het regende en waaide al de hele week, maar gelukkig was het bij ons ‘s avonds droog en was er weinig wind. Daar hadden we echt heel veel mazzel mee.
Om tien uur ’s avonds ging de eerste serie de lucht in, te weten:
Glorious
Wild Wild West
Heavy 5
Wanted
Cape Town
Giant Festival
Concerto Rosso
Midnight delight
Oase
Fire Emblem
Saturn Missiles 300
Space Intruder (Buurtassortiment)
Multi Color Coco (Buurtassortiment)
Mega Finale (Buurtassortiment)
Color Tail (Buurtassortiment)
Power Zone (Buurtassortiment)
Pina Colada
Topper volgens het publiek was de Space Intruder vanwege het blauw. Ook was iedereen te spreken over de crackling chrysantium effecten aan het einde van elke Buurtassortiment cake en de Power Zone (die is helemaal crackling). Dat overspande de hele straat van gevel tot gevel.
Ikzelf was vooral heel blij met de Concerto Rosso en de Saturn Missiles 300. Die laatste kwam langzaam op gang, maar aan het einde ging hij (even) flink los.
Om 12 uur eerst iedereen Gelukkig Nieuwjaar gewenst, toen snel naar buiten en een paar kleine opwarmers de lucht in (Cape Town en Monster Trio). Dat was een mooi begin. Ik woon op de Overtoom in Amsterdam en daar was het druk met vuurwerkafstekers. Op verschillende posities links en rechts werd geknald met nitraatmatten en (Belgische) 100k’s. Ook werden er aan één stuk door losse nitraten en toffees gegooid. Daarom besloot ik het zwaardere werk in te zetten, te beginnen met de No Mercy. Dat was een slechte keus, want ik kon hem potverdikke niet eens horen boven dat goedkope Belgische geknal uit!! Ik werd gewoon weggeblazen! Heel frusterend, want ik dacht dat de No Mercy wel even indruk zou maken. Daarna de Mayday de lucht in, maar op dat moment was het zo’n warzone dat ook die een beetje wegviel. Daar baal ik echt van, want ik zie heel veel positieve reacties in het topic over deze cake, en aan mij is hij een beetje voorbij gegaan.
Toen werd wel duidelijk dat ik het beter over een andere boeg kon gooien. Ik besloot om het geweld van de rest te overtreffen met sierlijkheid! Als eerste ging de Serious Gold de lucht in en dat leverde meteen bewonderende geluiden op. Daarna de Wodka Blue en die werd helemaal goed ontvangen. Gelukkig! De Tweelingen was de volgende, maar dat werd alweer een soort van concurrentiestrijd met het geweld en dus verloor ik weer.
De Ceasarwas daarna aan de beurt. Ik had heel zorgvuldig bepaald waar die zou moeten passen. Op één precieze plek tussen de tramkabels, straatlantaarns, bomen en balkons moest genoeg ruimte zijn. Het was ook meteen een test om te kijken of de Super 500 daar kon staan. Nou dat kon dus niet!! De bombettes vlogen tegen balkons en in portieken en het werd een knetterde chaos. Gelukkig konden de meeste mensen erom lachen. Behalve dan de buurman die in de keuken was en zijn balkondeuren open had laten staan. Die kwam terug en had een brandend tapijt (kwam hij later vertellen). Overigens weet ik niet of dat door de Ceasar kwam, maar het zou goed kunnen. Ben benieuwd of dat verhaal nog een staartje krijgt. Hij is Italiaan en vloog om vijf uur naar Italië. Heb gezegd dat hij maar even langs moet komen om erover te praten als hij terug is.
Ik baalde er wel van dat de Ceasar de mist in ging, want het leek me een leuke cake.
Met het idee ‘if you can’t beat them, join them’ in mijn hoofd heb ik nog de Saturn Missiles 638 aangestoken. Ik hoopte dat het gefluit een mooie toevoeging zou zijn op de knallen, maar hij kwam niet lekker op gang en bleef traag pijltjes schieten. Les: Ik wilde een fluitbak die lang mee ging, maar die is niet geschikt voor het heetst van de strijd. Dan moet hij in één keer los gaan. Volgend jaar toch maar de Crocodile of Gigatronix, of de SM 638 op een ander moment afsteken.
Inmiddels was het half één en leek het erop dat de eerste mensen alweer naar binnen gingen. Omdat ik nog een heel rijtje topstukken had klaarstaan, werden die met voorrang naar buiten gehaald.
Als eerste de Wanna Have, die ik zowaar gratis had gekregen bij mijn bestelling bij Dutch Fireworks (BIG thanx Bob1!).
Dit is een doos van zeer indrukwekkende afmetingen en mijn krokante Poolse krakerbuurman kwam meteen zijn hulp aanbieden: hij had een aansteker, dus hij wilde hem wel even aansteken…
Ik bedankte hem en zei dat ik het zelf kon, en even later gingen de salvo’s de lucht in.
Een gave cake, maar gelukkig had hij niet zoveel geweld als de Super 500. Die had ik namelijk nog klaarstaan en ik was een beetje bang dat mijn duurste cake het toetje ging worden van dit enorme cadeau. Ik hoop dat ik nog een filmpje krijg van iemand die hem helemaal heeft gefilmd, want op het onderstaande filmpje zie je alleen het laatste stukkie.
Hierna was de Wonderful World aan de beurt.
Ik had lang over deze getwijfeld. Eerst besteld, toen afgezegd en uiteindelijk alsnog gekocht samen met de Crying Angels voor de ‘tweede cake gratis’ actie van Goedkopervuurwerk. Ik had hem daardoor voor €34,50. De mines waren letterlijk huizenhoog en ik hoorde een ‘woooh’ uit het publiek. Zie (hoor) het filmpje.
Het zag er heel gaaf uit, maar 3x mines met wat salvo’s tussendoor was wel héél snel voorbij. Ik ben blij dat ik hem met korting had gekocht, want voor de volle mep had ik hem wel te kort gevonden.
Volgende was de Las Vegas. Ik geloof dat die ook wel goed ontvangen werd, maar ik was inmiddels een beetje gestressed door al het heen en weer rennen. Ik heb hem wel bekeken en vond hem wel prima gaan. Gewoon een mooie grote cake.
Daarna de Jaloers. Die vond ik zelf supermooi. Opvallend was hoe hoog de spinners/dahlias(?) de lucht ingingen. Veel hoger dan op de filmpjes! Opnieuw letterlijk huizenhoog. Opvallend vond ik ook de afwissseling. Ik had hem in mijn hoofd als een keer of vijf een herhaling van ongeveer hetzelfde, maar ik vond hem juist heel gevarieerd. Ik vond het echt een mooie cake. Daarom vond ik het jammer dat hij niemand was bijgebleven toen ik er naderhand naar vroeg. Vreemde zaak.
De laatste van het rijtje toppers was de Super 500. Controversieel vanwege zijn prijs, korte duur en opbouw. Toch ben ik héél blij dat ik hem genomen heb. Ik had hem met vroegboekkorting bij Dutch Fireworks voor 65 euro en dat was hij echt wel waard. Het was gewoon een kickuh gezicht om die schietinstallatie te zien ratelen. De Super 500 was gelukkig ook spectaculairder dan de Wanna Have. Die overtreft niet de power van de Super 500.
Achteraf gezien vind ik het jammer dat ik bij de waaiercakes steeds aan de andere kant stond dan mijn publiek. Dat zorgde ervoor dat ik hun reacties veel minder goed kon horen. Gewoon niet goed over nagedacht. Dat gaat me niet nog eens gebeuren. Al ligt het erg voor de hand, de les die ik hieruit trek is: ga na het aansteken van je cakes tussen je publiek staan, dan hoor je hoe er gereageerd wordt.
Ik heb al mijn eigen gasten achteraf gevraagd welke cakes ze bijgebleven waren en bijna iedereen noemde ‘die mitrailleur’ of ‘die ene die zo keihard heen en weer schoot’. Blijkbaar maakt de Super 500 veel indruk. Ik was met een vriend bij de Demo in Zoetermeer en die was ook zwaar onder de indruk. Wat overigens niet alles zegt over de kwaliteit, want heel veel mensen noemden naast de Super 500 ook de Wasp als cake die ze was bijgebleven(!) Dus het is ook maar net hoe raar/afwijkend een cake is.
Na de Super500 was het hoogtepunt voorbij en konden we wat relaxter gaan stoken. Eerst nog een Wodka Blue, die wederom goed gewaardeerd werd. Daarna de Space Shooters, maar die kwam niet boven de andere knallen uit en viel daardoor nog steeds niet genoeg op, wat ik echt jammer vond.
De les die ik hieruit trek is dat het niet lukt om met Nederlands geknal op te boksen tegen Belgische knallers. Dat red je niet en het is zonde van de cakes als je het probeert. Ik werd met de No Mercy en Space Shooters gewoon weggeblazen door jongens die a-creatief met nitraten stonden te strooien (Nuke bang en Toffee, zag ik later). Echt heel frustrerend. Ik heb lang getwijfeld over de Mega Boost, gelukkig heb ik die niet gekocht, want die was ook niet uit de verf gekomen.
De twee Inner Laughs die ik had gingen tegelijk de lucht in. Dat gaf ze wat extra power. Helaas stopte één van de twee op de helft, maar toch is een les die ik heb geleerd, dat het effect van kleine, maar goede cakes met zijn tweeën tegelijk beter uit de verf komt.
De Crying Angels was voor mij DE verrassing van de avond. Geen geweld, maar stil genieten. Een fontein van zacht knetterende bollen, die in een sierlijke boog eindigt, telkens onderbroken door een roffelend opengaande waaier van blauwe stralen. Aan het einde vliegen de engelen huilend hemelwaarts. Uitgezwaaid door de laatste blauwe waaier. Ik ben ik één keer fan van deze cake! Weinig reacties uit de straat maar dat kan mijn pret niet drukken. Volgend jaar is deze er zeker weer bij.
De sierlijk-sessie werd voortgezet met twee keer de Crossing Crossette. Op de filmpjes zie je het niet altijd, maar hier zit een klein crackling minetje onder wat hem wat extra’s geeft. Het trekt de aandacht naar wat daarboven gebeurt. De crossettes splitsten mooi in vijven en doordat ze met zijn tweeën waren was de lucht goed vol. Ik stond wederom met een warm gevoel van binnen te genieten.
De volgende kleine cake die met twee tegelijk ging was de Wasp, en dat was echt een groot succes! Iedereen kon de humor ervan inzien en veel mensen stonden te lachen. Het viel me op dat de hummers nog kleur hadden ook. Na afloop werd de Wasp door veel mensen genoemd als cake die ze onthouden hadden. Wat mij betreft een vrolijke noot die zeker terug mag komen!
Ik had ook de Mega Mini gekocht. Die hadden mensen via het forum aangeraden als alternatief voor de Super 500, maar door het verschil in formaat, kruitgewicht en prijs had ik er niet al te veel vertrouwen in. Zie de foto’s van de Mega Mini, Super 500 en Wanna Have voor het verschil! (Blikje Red Bull is een kleine van 0,25l)
Kortom, ik verwachtte niet al teveel van de Mega Mini. Er zijn geweldige China-filmpjes van deze cake, maar in Chinafilms zijn cakes vaak mooier dan in Nederland. Nou, hier niet. Mijn Mega Mini was net zo goed als in de productfilm! Hij schoot mooi gekleurde salvo’s en deed precies wat hij moest doen. Ik had het niet gedacht, maar ik vond dit zeker een serieuze concurrent voor de Super 500. Er zit minder power in de de Mega Mini, maar hij lijkt er echt wel op qua beleving. Die mitraillerende waaier is een uniek effect dat alleen in deze twee cakes zit (in Nederland). Een dikke topper die ik zéker nog een keer ga kopen.
De Hawaii was niet heel opvallend. Ik weet nog dat ik hem goed vond, maar niet echt onderscheidend. Dat krijg je natuurlijk als je zo’n lange rij toppers hebt gezien.
De Air Defence daarentegen viel in positieve zin op, door zijn special effects. Het is een kleine cake, maar ik vond hem zeker verrassend en er werd ook positief op gereageerd door het publiek.
Stars over Paris was een mooi ding, maar hij had niets waardoor hij zich onderscheidde van andere mooie cakes, dus dit was een momentje fijn genieten zonder dat het memorabel werd.
Inmiddels was het één uur geworden en een deel van onze gasten was alweer naar binnen of zelfs al naar huis vanwege de kleine kids. De stroom fietsers en voetgangers richting het centrum van Amsterdam was op gang gekomen en de rijbanen waren vol met taxi’s en auto’s. Daardoor was de Happy Newyear-sfeer voorbij en ik vond het zonde om mijn laatste cakes op te maken alleen om het opmaken. Daarom bleven de Camuro Queen 25, Oase, Golden Willow en Planet Explosion over voor een later tijdstip.
Het was goed om ermee te stoppen terwijl ik nog zulke toppers had staan. Dat gaf mij het gevoel dat ik genoeg gezien had en dat ik genoeg vuurwerk gekocht had. Ik wilde dit jaar ongelimiteerd kopen wat ik wilde, en dat heb ik gedaan. Nog meer cakes had ik niet willen hebben, want ik moest nu al hard werken om het erdoor te krijgen. Overigens heb ik het meeste door anderen laten afsteken, maar dat coördineren was ook een klus. Een les die ik heb geleerd is dus dat 57 cakes echt teveel is om in twee sessies op Oudejaarsavond te schieten. In ieder geval wel als je het stuk voor stuk doet. Als je ze doorlont is het natuurlijk een heel ander verhaal. Ik merk dat ik nu al begin na te denken over óf, en hoe, ik dat volgend jaar ga doen.
Ik heb echt een supertijd gehad. Niet alleen op Oudjaarsavond zelf, maar ook het zoeken op dit forum, het bestellen en het ophalen vond ik allemaal deel van de ervaring. Het hoogtepunt was natuurlijk het afsteken. Je zou denken dat je dan wel even klaar bent met vuurwerk, maar ik heb nu al zin in volgend jaar.
Terugblik
Mijn meest memorabele cake van dit jaar was toch wel de Super 500, omdat hij zo controversieel was en uiteindelijk echt wel spectaculair en uniek. Maar natuurlijk ook omdat veruit de meeste mensen bij het weggaan zich deze nog herinnerden. Ik ben blij dat ik hem gehad heb. Tegenvallers heb ik niet gehad. Er waren cakes die eruit sprongen in positieve zin, maar cakes die tegenvielen waren er niet bij.
De laatste les die ik geleerd heb is dat ik mines in de straat veel mooier vind dan ik had gedacht. Volgend jaar ga ik daar meer van inslaan. Bijvoorbeeld de Eruption en de Vetjes.
Een eerste les die ik dit jaar heb geleerd is om ook wat knalwerk te kopen voor overdag, want op Oudjaarsdag om 10u ’s ochtends begon de hele buurt te rammelen, en ik had alleen maar mooi siervuurwerk. Dat steek ik natuurlijk niet aan als het licht is. De enige knalcake die ik had was de No Mercy, maar die wilde ik niet opofferen, want daar wilde ik ’s nachts de straat mee laten schudden. (Wat helaas niet lukte, maar daarover later meer.) Ik zat dus een beetje te duimendraaien terwijl iedereen lekker bezig was.
In de vroege avond een beetje warmgedraaid met de Heavy 5, de Wild Wild West, Glorious en Wanted. Allemaal heel pittige potjes die ik iedereen kan aanraden. Vooral de Heavy 5 vond ik echt goede waar voor hun geld. Harde knal en mooie kleuren en elk potje heel anders dan de rest.
Het regende en waaide al de hele week, maar gelukkig was het bij ons ‘s avonds droog en was er weinig wind. Daar hadden we echt heel veel mazzel mee.
Om tien uur ’s avonds ging de eerste serie de lucht in, te weten:
Glorious
Wild Wild West
Heavy 5
Wanted
Cape Town
Giant Festival
Concerto Rosso
Midnight delight
Oase
Fire Emblem
Saturn Missiles 300
Space Intruder (Buurtassortiment)
Multi Color Coco (Buurtassortiment)
Mega Finale (Buurtassortiment)
Color Tail (Buurtassortiment)
Power Zone (Buurtassortiment)
Pina Colada
Topper volgens het publiek was de Space Intruder vanwege het blauw. Ook was iedereen te spreken over de crackling chrysantium effecten aan het einde van elke Buurtassortiment cake en de Power Zone (die is helemaal crackling). Dat overspande de hele straat van gevel tot gevel.
Ikzelf was vooral heel blij met de Concerto Rosso en de Saturn Missiles 300. Die laatste kwam langzaam op gang, maar aan het einde ging hij (even) flink los.
Om 12 uur eerst iedereen Gelukkig Nieuwjaar gewenst, toen snel naar buiten en een paar kleine opwarmers de lucht in (Cape Town en Monster Trio). Dat was een mooi begin. Ik woon op de Overtoom in Amsterdam en daar was het druk met vuurwerkafstekers. Op verschillende posities links en rechts werd geknald met nitraatmatten en (Belgische) 100k’s. Ook werden er aan één stuk door losse nitraten en toffees gegooid. Daarom besloot ik het zwaardere werk in te zetten, te beginnen met de No Mercy. Dat was een slechte keus, want ik kon hem potverdikke niet eens horen boven dat goedkope Belgische geknal uit!! Ik werd gewoon weggeblazen! Heel frusterend, want ik dacht dat de No Mercy wel even indruk zou maken. Daarna de Mayday de lucht in, maar op dat moment was het zo’n warzone dat ook die een beetje wegviel. Daar baal ik echt van, want ik zie heel veel positieve reacties in het topic over deze cake, en aan mij is hij een beetje voorbij gegaan.
Toen werd wel duidelijk dat ik het beter over een andere boeg kon gooien. Ik besloot om het geweld van de rest te overtreffen met sierlijkheid! Als eerste ging de Serious Gold de lucht in en dat leverde meteen bewonderende geluiden op. Daarna de Wodka Blue en die werd helemaal goed ontvangen. Gelukkig! De Tweelingen was de volgende, maar dat werd alweer een soort van concurrentiestrijd met het geweld en dus verloor ik weer.
De Ceasarwas daarna aan de beurt. Ik had heel zorgvuldig bepaald waar die zou moeten passen. Op één precieze plek tussen de tramkabels, straatlantaarns, bomen en balkons moest genoeg ruimte zijn. Het was ook meteen een test om te kijken of de Super 500 daar kon staan. Nou dat kon dus niet!! De bombettes vlogen tegen balkons en in portieken en het werd een knetterde chaos. Gelukkig konden de meeste mensen erom lachen. Behalve dan de buurman die in de keuken was en zijn balkondeuren open had laten staan. Die kwam terug en had een brandend tapijt (kwam hij later vertellen). Overigens weet ik niet of dat door de Ceasar kwam, maar het zou goed kunnen. Ben benieuwd of dat verhaal nog een staartje krijgt. Hij is Italiaan en vloog om vijf uur naar Italië. Heb gezegd dat hij maar even langs moet komen om erover te praten als hij terug is.
Ik baalde er wel van dat de Ceasar de mist in ging, want het leek me een leuke cake.
Met het idee ‘if you can’t beat them, join them’ in mijn hoofd heb ik nog de Saturn Missiles 638 aangestoken. Ik hoopte dat het gefluit een mooie toevoeging zou zijn op de knallen, maar hij kwam niet lekker op gang en bleef traag pijltjes schieten. Les: Ik wilde een fluitbak die lang mee ging, maar die is niet geschikt voor het heetst van de strijd. Dan moet hij in één keer los gaan. Volgend jaar toch maar de Crocodile of Gigatronix, of de SM 638 op een ander moment afsteken.
Inmiddels was het half één en leek het erop dat de eerste mensen alweer naar binnen gingen. Omdat ik nog een heel rijtje topstukken had klaarstaan, werden die met voorrang naar buiten gehaald.
Als eerste de Wanna Have, die ik zowaar gratis had gekregen bij mijn bestelling bij Dutch Fireworks (BIG thanx Bob1!).
Dit is een doos van zeer indrukwekkende afmetingen en mijn krokante Poolse krakerbuurman kwam meteen zijn hulp aanbieden: hij had een aansteker, dus hij wilde hem wel even aansteken…
Ik bedankte hem en zei dat ik het zelf kon, en even later gingen de salvo’s de lucht in.
Een gave cake, maar gelukkig had hij niet zoveel geweld als de Super 500. Die had ik namelijk nog klaarstaan en ik was een beetje bang dat mijn duurste cake het toetje ging worden van dit enorme cadeau. Ik hoop dat ik nog een filmpje krijg van iemand die hem helemaal heeft gefilmd, want op het onderstaande filmpje zie je alleen het laatste stukkie.
Hierna was de Wonderful World aan de beurt.
Ik had lang over deze getwijfeld. Eerst besteld, toen afgezegd en uiteindelijk alsnog gekocht samen met de Crying Angels voor de ‘tweede cake gratis’ actie van Goedkopervuurwerk. Ik had hem daardoor voor €34,50. De mines waren letterlijk huizenhoog en ik hoorde een ‘woooh’ uit het publiek. Zie (hoor) het filmpje.
Het zag er heel gaaf uit, maar 3x mines met wat salvo’s tussendoor was wel héél snel voorbij. Ik ben blij dat ik hem met korting had gekocht, want voor de volle mep had ik hem wel te kort gevonden.
Volgende was de Las Vegas. Ik geloof dat die ook wel goed ontvangen werd, maar ik was inmiddels een beetje gestressed door al het heen en weer rennen. Ik heb hem wel bekeken en vond hem wel prima gaan. Gewoon een mooie grote cake.
Daarna de Jaloers. Die vond ik zelf supermooi. Opvallend was hoe hoog de spinners/dahlias(?) de lucht ingingen. Veel hoger dan op de filmpjes! Opnieuw letterlijk huizenhoog. Opvallend vond ik ook de afwissseling. Ik had hem in mijn hoofd als een keer of vijf een herhaling van ongeveer hetzelfde, maar ik vond hem juist heel gevarieerd. Ik vond het echt een mooie cake. Daarom vond ik het jammer dat hij niemand was bijgebleven toen ik er naderhand naar vroeg. Vreemde zaak.
De laatste van het rijtje toppers was de Super 500. Controversieel vanwege zijn prijs, korte duur en opbouw. Toch ben ik héél blij dat ik hem genomen heb. Ik had hem met vroegboekkorting bij Dutch Fireworks voor 65 euro en dat was hij echt wel waard. Het was gewoon een kickuh gezicht om die schietinstallatie te zien ratelen. De Super 500 was gelukkig ook spectaculairder dan de Wanna Have. Die overtreft niet de power van de Super 500.
Achteraf gezien vind ik het jammer dat ik bij de waaiercakes steeds aan de andere kant stond dan mijn publiek. Dat zorgde ervoor dat ik hun reacties veel minder goed kon horen. Gewoon niet goed over nagedacht. Dat gaat me niet nog eens gebeuren. Al ligt het erg voor de hand, de les die ik hieruit trek is: ga na het aansteken van je cakes tussen je publiek staan, dan hoor je hoe er gereageerd wordt.
Ik heb al mijn eigen gasten achteraf gevraagd welke cakes ze bijgebleven waren en bijna iedereen noemde ‘die mitrailleur’ of ‘die ene die zo keihard heen en weer schoot’. Blijkbaar maakt de Super 500 veel indruk. Ik was met een vriend bij de Demo in Zoetermeer en die was ook zwaar onder de indruk. Wat overigens niet alles zegt over de kwaliteit, want heel veel mensen noemden naast de Super 500 ook de Wasp als cake die ze was bijgebleven(!) Dus het is ook maar net hoe raar/afwijkend een cake is.
Na de Super500 was het hoogtepunt voorbij en konden we wat relaxter gaan stoken. Eerst nog een Wodka Blue, die wederom goed gewaardeerd werd. Daarna de Space Shooters, maar die kwam niet boven de andere knallen uit en viel daardoor nog steeds niet genoeg op, wat ik echt jammer vond.
De les die ik hieruit trek is dat het niet lukt om met Nederlands geknal op te boksen tegen Belgische knallers. Dat red je niet en het is zonde van de cakes als je het probeert. Ik werd met de No Mercy en Space Shooters gewoon weggeblazen door jongens die a-creatief met nitraten stonden te strooien (Nuke bang en Toffee, zag ik later). Echt heel frustrerend. Ik heb lang getwijfeld over de Mega Boost, gelukkig heb ik die niet gekocht, want die was ook niet uit de verf gekomen.
De twee Inner Laughs die ik had gingen tegelijk de lucht in. Dat gaf ze wat extra power. Helaas stopte één van de twee op de helft, maar toch is een les die ik heb geleerd, dat het effect van kleine, maar goede cakes met zijn tweeën tegelijk beter uit de verf komt.
De Crying Angels was voor mij DE verrassing van de avond. Geen geweld, maar stil genieten. Een fontein van zacht knetterende bollen, die in een sierlijke boog eindigt, telkens onderbroken door een roffelend opengaande waaier van blauwe stralen. Aan het einde vliegen de engelen huilend hemelwaarts. Uitgezwaaid door de laatste blauwe waaier. Ik ben ik één keer fan van deze cake! Weinig reacties uit de straat maar dat kan mijn pret niet drukken. Volgend jaar is deze er zeker weer bij.
De sierlijk-sessie werd voortgezet met twee keer de Crossing Crossette. Op de filmpjes zie je het niet altijd, maar hier zit een klein crackling minetje onder wat hem wat extra’s geeft. Het trekt de aandacht naar wat daarboven gebeurt. De crossettes splitsten mooi in vijven en doordat ze met zijn tweeën waren was de lucht goed vol. Ik stond wederom met een warm gevoel van binnen te genieten.
De volgende kleine cake die met twee tegelijk ging was de Wasp, en dat was echt een groot succes! Iedereen kon de humor ervan inzien en veel mensen stonden te lachen. Het viel me op dat de hummers nog kleur hadden ook. Na afloop werd de Wasp door veel mensen genoemd als cake die ze onthouden hadden. Wat mij betreft een vrolijke noot die zeker terug mag komen!
Ik had ook de Mega Mini gekocht. Die hadden mensen via het forum aangeraden als alternatief voor de Super 500, maar door het verschil in formaat, kruitgewicht en prijs had ik er niet al te veel vertrouwen in. Zie de foto’s van de Mega Mini, Super 500 en Wanna Have voor het verschil! (Blikje Red Bull is een kleine van 0,25l)
Kortom, ik verwachtte niet al teveel van de Mega Mini. Er zijn geweldige China-filmpjes van deze cake, maar in Chinafilms zijn cakes vaak mooier dan in Nederland. Nou, hier niet. Mijn Mega Mini was net zo goed als in de productfilm! Hij schoot mooi gekleurde salvo’s en deed precies wat hij moest doen. Ik had het niet gedacht, maar ik vond dit zeker een serieuze concurrent voor de Super 500. Er zit minder power in de de Mega Mini, maar hij lijkt er echt wel op qua beleving. Die mitraillerende waaier is een uniek effect dat alleen in deze twee cakes zit (in Nederland). Een dikke topper die ik zéker nog een keer ga kopen.
De Hawaii was niet heel opvallend. Ik weet nog dat ik hem goed vond, maar niet echt onderscheidend. Dat krijg je natuurlijk als je zo’n lange rij toppers hebt gezien.
De Air Defence daarentegen viel in positieve zin op, door zijn special effects. Het is een kleine cake, maar ik vond hem zeker verrassend en er werd ook positief op gereageerd door het publiek.
Stars over Paris was een mooi ding, maar hij had niets waardoor hij zich onderscheidde van andere mooie cakes, dus dit was een momentje fijn genieten zonder dat het memorabel werd.
Inmiddels was het één uur geworden en een deel van onze gasten was alweer naar binnen of zelfs al naar huis vanwege de kleine kids. De stroom fietsers en voetgangers richting het centrum van Amsterdam was op gang gekomen en de rijbanen waren vol met taxi’s en auto’s. Daardoor was de Happy Newyear-sfeer voorbij en ik vond het zonde om mijn laatste cakes op te maken alleen om het opmaken. Daarom bleven de Camuro Queen 25, Oase, Golden Willow en Planet Explosion over voor een later tijdstip.
Het was goed om ermee te stoppen terwijl ik nog zulke toppers had staan. Dat gaf mij het gevoel dat ik genoeg gezien had en dat ik genoeg vuurwerk gekocht had. Ik wilde dit jaar ongelimiteerd kopen wat ik wilde, en dat heb ik gedaan. Nog meer cakes had ik niet willen hebben, want ik moest nu al hard werken om het erdoor te krijgen. Overigens heb ik het meeste door anderen laten afsteken, maar dat coördineren was ook een klus. Een les die ik heb geleerd is dus dat 57 cakes echt teveel is om in twee sessies op Oudejaarsavond te schieten. In ieder geval wel als je het stuk voor stuk doet. Als je ze doorlont is het natuurlijk een heel ander verhaal. Ik merk dat ik nu al begin na te denken over óf, en hoe, ik dat volgend jaar ga doen.
Ik heb echt een supertijd gehad. Niet alleen op Oudjaarsavond zelf, maar ook het zoeken op dit forum, het bestellen en het ophalen vond ik allemaal deel van de ervaring. Het hoogtepunt was natuurlijk het afsteken. Je zou denken dat je dan wel even klaar bent met vuurwerk, maar ik heb nu al zin in volgend jaar.
Terugblik
Mijn meest memorabele cake van dit jaar was toch wel de Super 500, omdat hij zo controversieel was en uiteindelijk echt wel spectaculair en uniek. Maar natuurlijk ook omdat veruit de meeste mensen bij het weggaan zich deze nog herinnerden. Ik ben blij dat ik hem gehad heb. Tegenvallers heb ik niet gehad. Er waren cakes die eruit sprongen in positieve zin, maar cakes die tegenvielen waren er niet bij.
De laatste les die ik geleerd heb is dat ik mines in de straat veel mooier vind dan ik had gedacht. Volgend jaar ga ik daar meer van inslaan. Bijvoorbeeld de Eruption en de Vetjes.
