Bij oudjaar horen rotjes én regels. VROUW-opvoedkundige Marina van der Wal heeft liever een lesje ‘zo-steek-ik-veilig-een-rotje-af’ voor haar puber.
Persoonlijk heb ik niets met al dat geknal. Ik heb wél wat met de blije gezichten van mijn pubers als de jaarlijkse knal-&feestbijbel door de brievenbus glijdt! Wat een lol! ‘Zal ik die, of die, of dat pakket, dan krijg je meer…’ Dat verbieden geen zin heeft, dat was me al heel snel duidelijk.
Niet dat verbieden ooit in mijn hoofd is opgekomen; als dochter van een vader die van een stapel rotjes meteen een jongensachtige twinkeling in zijn ogen kreeg, weet je wel beter.
Budget
Kijk samen met je kind – en vaak zijn het zoons – naar al die verleidelijke aanbiedingen; stel van tevoren een budget op. Juist door zo’n budget zorg je ervoor dat alleen al het kiezen van vuurwerk een uitdaging wordt, niet alleen het afsteken.
Regels en consequenties
Bij oudjaar horen rotjes, donderbussen en pijlen. En ja: ook regels. Juist het overtreden van die regels zorgt voor een einde aan de pret. Overlast die al ver voor oudjaar begint, maar vooral de vreselijke totaal onnodige ongelukken met illegaal vuurwerk. Ouders hebben een belangrijke taak: we moeten duidelijk regels stellen, én aan het overtreden van die regels consequenties verbinden waar we ons (hoe lastig dat ook is) aan moeten houden. Spreek die regels ruim van tevoren af, inclusief de consequenties.
Vuurwerk onder het bed
Vraag eens aan ouders van vriendjes wat hun vuurwerkbeleid is, zodat je een beetje zicht hebt op de verleidingen die op het pad van je kind komen. Dat je zelf het goede voorbeeld geeft is natúúrlijk niet meer dan een open deur: hoe verleidelijk het ook is (meestal voor vaders!) om bij het afhalen van het feestpakket tóch éventjes een pijltje in de achtertuin te schieten…je maakt het dan alleen maar lastiger voor je puber.
En gebruik zelf ook je nuchtere verstand: vuurwerk ligt bijvoorbeeld niet heel verleidelijk onder het bed van een puber, maar wordt door ouders zorgvuldig bewaard. Op een plek waar het, zelfs als het zomaar zou ontploffen, geen ernstige schade kan toebrengen.
Angstige ouders
Verbieden houdt voor veel ouders direct verband met het willen onderdrukken van hun eigen, misschien wel onterechte, angst. En dan is zo’n vuurwerkverbod in huis niet alleen een oneerlijke, maar meteen ook een verloren strijd: die wordt tóch gewonnen door de spanning en sensatie die rotjes en Romeinse pijlen bieden.
Wat in ieder geval niet werkt, is met je kind kijken naar plaatjes of filmpjes waar het niet zo goed is afgelopen met de vuurwerkpret. Pubers hebben een ingebakken optimisme en bij het zien van al die tegenslag gaat het principe ‘maar dat overkomt mij toch niet!’ direct in werking. Veel eerlijker is het om te vertellen dat je het doodeng vindt dat ze op pad gaan met vuurwerk. Dat het jouw angst is om ze op oudejaarsdag op de Eerste Hulp te zien zitten.
Dit werkt wél
Zorg dat je kinderen van jou, je partner, een buurman, oom of neef waar ze echt tegen op kijken, een workshop krijgen: ‘zo laten we onze rotjes knallen’. Juist om ze te leren hoe je met vuurwerk om moet gaan, dat je altijd een aansteeklont gebruikt, zelfs als dat niet cool is. Dat een vuurwerkbril niet stoer is maar wél goede bescherming biedt. Zorg dat ze leren hoe een vuurpijl de goede kant uit vliegt, in plaats van een enkele reis in het oog van je kind. Leren omgaan met de gevaarlijke zaken van het leven is een deel van het vermoeiende ‘loslaten’. Kinderen met kennis, maar vooral met vaardigheden de wijde wereld in sturen is daar – de ene keer makkelijker dan de andere keer – onderdeel van.
Rust
Mij heeft het veel rust heeft gegeven, zo’n lesje rotjes afsteken: mijn beide heren hebben op verzoek laten zien hoe je een rotje het beste kunt laten afgaan. Als je kind eenmaal weet hoe het moet, is het hopen op enig gezond verstand op het moment dat het er écht om spant!
http://www.telegraaf.nl/vrouw/mama/...Verbieden_van_vuurwerk_heeft_geen_zin___.html
Persoonlijk heb ik niets met al dat geknal. Ik heb wél wat met de blije gezichten van mijn pubers als de jaarlijkse knal-&feestbijbel door de brievenbus glijdt! Wat een lol! ‘Zal ik die, of die, of dat pakket, dan krijg je meer…’ Dat verbieden geen zin heeft, dat was me al heel snel duidelijk.
Niet dat verbieden ooit in mijn hoofd is opgekomen; als dochter van een vader die van een stapel rotjes meteen een jongensachtige twinkeling in zijn ogen kreeg, weet je wel beter.
Budget
Kijk samen met je kind – en vaak zijn het zoons – naar al die verleidelijke aanbiedingen; stel van tevoren een budget op. Juist door zo’n budget zorg je ervoor dat alleen al het kiezen van vuurwerk een uitdaging wordt, niet alleen het afsteken.
Regels en consequenties
Bij oudjaar horen rotjes, donderbussen en pijlen. En ja: ook regels. Juist het overtreden van die regels zorgt voor een einde aan de pret. Overlast die al ver voor oudjaar begint, maar vooral de vreselijke totaal onnodige ongelukken met illegaal vuurwerk. Ouders hebben een belangrijke taak: we moeten duidelijk regels stellen, én aan het overtreden van die regels consequenties verbinden waar we ons (hoe lastig dat ook is) aan moeten houden. Spreek die regels ruim van tevoren af, inclusief de consequenties.
Vuurwerk onder het bed
Vraag eens aan ouders van vriendjes wat hun vuurwerkbeleid is, zodat je een beetje zicht hebt op de verleidingen die op het pad van je kind komen. Dat je zelf het goede voorbeeld geeft is natúúrlijk niet meer dan een open deur: hoe verleidelijk het ook is (meestal voor vaders!) om bij het afhalen van het feestpakket tóch éventjes een pijltje in de achtertuin te schieten…je maakt het dan alleen maar lastiger voor je puber.
En gebruik zelf ook je nuchtere verstand: vuurwerk ligt bijvoorbeeld niet heel verleidelijk onder het bed van een puber, maar wordt door ouders zorgvuldig bewaard. Op een plek waar het, zelfs als het zomaar zou ontploffen, geen ernstige schade kan toebrengen.
Angstige ouders
Verbieden houdt voor veel ouders direct verband met het willen onderdrukken van hun eigen, misschien wel onterechte, angst. En dan is zo’n vuurwerkverbod in huis niet alleen een oneerlijke, maar meteen ook een verloren strijd: die wordt tóch gewonnen door de spanning en sensatie die rotjes en Romeinse pijlen bieden.
Wat in ieder geval niet werkt, is met je kind kijken naar plaatjes of filmpjes waar het niet zo goed is afgelopen met de vuurwerkpret. Pubers hebben een ingebakken optimisme en bij het zien van al die tegenslag gaat het principe ‘maar dat overkomt mij toch niet!’ direct in werking. Veel eerlijker is het om te vertellen dat je het doodeng vindt dat ze op pad gaan met vuurwerk. Dat het jouw angst is om ze op oudejaarsdag op de Eerste Hulp te zien zitten.
Dit werkt wél
Zorg dat je kinderen van jou, je partner, een buurman, oom of neef waar ze echt tegen op kijken, een workshop krijgen: ‘zo laten we onze rotjes knallen’. Juist om ze te leren hoe je met vuurwerk om moet gaan, dat je altijd een aansteeklont gebruikt, zelfs als dat niet cool is. Dat een vuurwerkbril niet stoer is maar wél goede bescherming biedt. Zorg dat ze leren hoe een vuurpijl de goede kant uit vliegt, in plaats van een enkele reis in het oog van je kind. Leren omgaan met de gevaarlijke zaken van het leven is een deel van het vermoeiende ‘loslaten’. Kinderen met kennis, maar vooral met vaardigheden de wijde wereld in sturen is daar – de ene keer makkelijker dan de andere keer – onderdeel van.
Rust
Mij heeft het veel rust heeft gegeven, zo’n lesje rotjes afsteken: mijn beide heren hebben op verzoek laten zien hoe je een rotje het beste kunt laten afgaan. Als je kind eenmaal weet hoe het moet, is het hopen op enig gezond verstand op het moment dat het er écht om spant!
http://www.telegraaf.nl/vrouw/mama/...Verbieden_van_vuurwerk_heeft_geen_zin___.html
