Jordin verliest oog door vuurwerk
Hij was „gewoon” vuurwerk aan het afsteken in de straat, afgelopen nieuwjaar. Niets bijzonders. Totdat er bij de buren een vuurwerkpot omviel en de vuurstralen recht op Jordin afkwamen. Ze ontploften in zijn gezicht. De pret was weg, het licht in zijn rechteroog ook.
Jordin Andriessen (17) uit Dordrecht denkt zo vlak voor oud en nieuw regelmatig terug aan het ongeval dat hem afgelopen nieuwjaarsnacht overkwam. „Dit jaar blijf ik echt binnen. En als ik al naar buiten ga, draag ik sowieso een vuurwerkbril.”
Deze veiligheidsmaatregel nam hij voorgaande jaren altijd. „Maar afgelopen oud en nieuw dus niet. Ik was druk bezig met mijn eigen vuurwerk, gewoon legaal spul, toen een pot bij de buren omviel. Omdat ik zo geconcentreerd bezig was, had ik er helemaal geen erg in. Tot het vuurwerk in mijn oog ontplofte.”
Enkele seconden later ligt Jordin bewusteloos op de grond, maar al snel is hij weer bij kennis. „Eerst viel de pijn nog wel mee, maar dat duurde niet lang.” Zijn vader en moeder brengen hem direct naar het ziekenhuis in Dordrecht. „Daar begon de pijn pas echt goed door te dringen. Mijn beide ogen zaten dicht, hoewel er met mijn linkeroog niets aan de hand was. Toch kon ik die niet open doen, omdat het andere dan ook open wilde. En dat ging niet. In het ziekenhuis is mijn rechteroog gespoeld. Helaas niet goed genoeg, want een paar dagen later, in het Oogziekenhuis in Rotterdam, moest het nog een keer over. Daarna ben ik geopereerd.”
Doormidden
Het zicht in zijn gehavende oog is nog amper 10 procent. Nagenoeg niets dus. „De spieren werken nog wel, behalve die van de pupil. Deze blijft nu extra groot omdat hij zich niet meer aanpast aan licht en donker. Ook is mijn iris gescheurd, waardoor het lijkt alsof de pupil doormidden is gebroken.”
Hoewel hij de eerste tijd na het ongeval extra hulp nodig heeft om over te kunnen gaan naar havo 5 heeft Jordin in het dagelijkse leven weinig last van zijn bijna blinde oog. „Soms moet ik mijn hoofd net iets verder draaien dan andere om te zien wat er zich naast me bevindt. En lezen is extra vermoeiend, maar dat was ik al wel gewend omdat ik ook dyslexie heb.”
De 17-jarige scholier kan een aantal beroepen wel vergeten. Zoals die van piloot of een baan bij defensie. „Ik kan heel moeilijk diepte inschatten. Wat ik na de havo wil gaan doen, weet ik nog niet, maar sommige beroepen zijn inderdaad geen optie meer.”
Gevolgen
Jordin heeft het helemaal gehad met vuurwerk. Hij raakt het gevaarlijke spul niet meer aan. Ook enkele vrienden van Jordin besloten na het ongeval met hun kameraad geen vuurwerk meer af te steken. Anderen zijn nog wel actief met knal- en siervuurwerk, maar dragen consequent een veiligheidsbril. „Als ik jongeren met vuurwerk zie rommelen, denk ik: die snappen niet welke gevolgen een ongeluk kan hebben.”
Of vuurwerk voor consumenten verboden moet worden? Jordin vindt van wel. „Waarom doen ze het niet gewoon zoals in Amerika? Daar zijn grote shows en wordt het spul alleen maar door professionals afgestoken. Dat is veel veiliger.”
Dit jaar zal Jordin bij vrienden zijn. Hij houdt het rustig, maar de herinnering aan het ongeluk van precies een jaar geleden zal er niet minder heftig om zijn.
http://www.puntuit.nl/nieuws/binnenland/jordin_verliest_oog_door_vuurwerk_1_702921
Hij was „gewoon” vuurwerk aan het afsteken in de straat, afgelopen nieuwjaar. Niets bijzonders. Totdat er bij de buren een vuurwerkpot omviel en de vuurstralen recht op Jordin afkwamen. Ze ontploften in zijn gezicht. De pret was weg, het licht in zijn rechteroog ook.
Jordin Andriessen (17) uit Dordrecht denkt zo vlak voor oud en nieuw regelmatig terug aan het ongeval dat hem afgelopen nieuwjaarsnacht overkwam. „Dit jaar blijf ik echt binnen. En als ik al naar buiten ga, draag ik sowieso een vuurwerkbril.”
Deze veiligheidsmaatregel nam hij voorgaande jaren altijd. „Maar afgelopen oud en nieuw dus niet. Ik was druk bezig met mijn eigen vuurwerk, gewoon legaal spul, toen een pot bij de buren omviel. Omdat ik zo geconcentreerd bezig was, had ik er helemaal geen erg in. Tot het vuurwerk in mijn oog ontplofte.”
Enkele seconden later ligt Jordin bewusteloos op de grond, maar al snel is hij weer bij kennis. „Eerst viel de pijn nog wel mee, maar dat duurde niet lang.” Zijn vader en moeder brengen hem direct naar het ziekenhuis in Dordrecht. „Daar begon de pijn pas echt goed door te dringen. Mijn beide ogen zaten dicht, hoewel er met mijn linkeroog niets aan de hand was. Toch kon ik die niet open doen, omdat het andere dan ook open wilde. En dat ging niet. In het ziekenhuis is mijn rechteroog gespoeld. Helaas niet goed genoeg, want een paar dagen later, in het Oogziekenhuis in Rotterdam, moest het nog een keer over. Daarna ben ik geopereerd.”
Doormidden
Het zicht in zijn gehavende oog is nog amper 10 procent. Nagenoeg niets dus. „De spieren werken nog wel, behalve die van de pupil. Deze blijft nu extra groot omdat hij zich niet meer aanpast aan licht en donker. Ook is mijn iris gescheurd, waardoor het lijkt alsof de pupil doormidden is gebroken.”
Hoewel hij de eerste tijd na het ongeval extra hulp nodig heeft om over te kunnen gaan naar havo 5 heeft Jordin in het dagelijkse leven weinig last van zijn bijna blinde oog. „Soms moet ik mijn hoofd net iets verder draaien dan andere om te zien wat er zich naast me bevindt. En lezen is extra vermoeiend, maar dat was ik al wel gewend omdat ik ook dyslexie heb.”
De 17-jarige scholier kan een aantal beroepen wel vergeten. Zoals die van piloot of een baan bij defensie. „Ik kan heel moeilijk diepte inschatten. Wat ik na de havo wil gaan doen, weet ik nog niet, maar sommige beroepen zijn inderdaad geen optie meer.”
Gevolgen
Jordin heeft het helemaal gehad met vuurwerk. Hij raakt het gevaarlijke spul niet meer aan. Ook enkele vrienden van Jordin besloten na het ongeval met hun kameraad geen vuurwerk meer af te steken. Anderen zijn nog wel actief met knal- en siervuurwerk, maar dragen consequent een veiligheidsbril. „Als ik jongeren met vuurwerk zie rommelen, denk ik: die snappen niet welke gevolgen een ongeluk kan hebben.”
Of vuurwerk voor consumenten verboden moet worden? Jordin vindt van wel. „Waarom doen ze het niet gewoon zoals in Amerika? Daar zijn grote shows en wordt het spul alleen maar door professionals afgestoken. Dat is veel veiliger.”
Dit jaar zal Jordin bij vrienden zijn. Hij houdt het rustig, maar de herinnering aan het ongeluk van precies een jaar geleden zal er niet minder heftig om zijn.
http://www.puntuit.nl/nieuws/binnenland/jordin_verliest_oog_door_vuurwerk_1_702921
