hardcore0438
Registered User
Toine Heijmans in Nederland
'Alex' verkoopt in december illegaal vuurwerk. 'Het is levensgevaarlijk spul en ik vertrouw me eigen kinderen er niet mee.' De rest van het jaar hoeft hij niets meer te doen.
als k er zelf niet zoveel op verdiende kon ik je alles uitleggen ... ik zal zeggen doe het nu 10 jaar en ik hoef de rest van het jaar niks meer te doen ... Ook al is het levensgevaarlijk spul en vertrouw ik me eigen kinderen er niet mee toch verkoop ik het.'
De jongens uit mijn wijk steken al weken cobra's af op het schoolplein, ondanks de waarschuwingen van het bevoegd gezag. Omdat ik wil weten hoe de illegalevuurwerkeconomie werkt, stuur ik dertien handelaren een bericht - ze prijzen zichzelf en hun spullen aan op een verkoopblog: nitraatbommen, shells, mortieren in alle maten. Ze antwoorden zonder omhaal, om weer af te haken zodra ik me bekendmaak: 'weet je wat het is ik wil niemand in gevaar brengen doordat ik dingen ga vertellen.'
Net als ik op het punt sta zelf een karton cobra's aan te schaffen leer ik 'Alex' kennen, die me in een cafeetje energiek vertelt hoe hij een ton per jaar bijverdient. Ik geloof hem niet. Totdat hij uitlegt hoe het werkt. Alex is 27 en heeft een baan en een vrouw en een huis; dat huis is voor een kwart afbetaald met vuurwerkgeld. Hij rijdt mooie wagens. Hartstikke strafbaar is het, 'maar ik heb ook gewoon agenten als klant, dan zeg ik tegen ze: mondje dicht hè.'
Wat hij verkoopt is professioneel. Het gaat bij Alex om rollen en dozen en mortieren zo dik als een basketbal. Dat hebben ze niet in België, waar je vlak over de grens terecht kunt in een illegalevuurwerkstraat, 'allemaal veel te licht.' Een honderdduizendklapper weegt daar negen kilo, die van hem weegt veertien. Wat hij verkoopt, komt als export voor de vuurwerkbranche naar Nederland, 'de vrachtbrieven en zo, alles klopt', en over de grens valt zeg maar een deel van die vrachtwagen. Maken ze van duizend dozen tweeduizend, zodat de helft het illegale circuit in kan.
'Ik wil er na zes jaar eigenlijk mee stoppen', is het eerste wat hij zegt, 'maar als je in januari
Het begon met een winst van 2.500 euro. Het jaar erop: 17 duizend. 'Ik dacht: zó, dat is gemakkelijk geld. En dan ga je door, 'je komt steeds dichter bij de bron', leert de leveranciers kennen en zij jou, begrijpt steeds beter de bedrijfsmatige kant van de zaak. Want dat is het: een ondergrondse bedrijfstak niet eens zo diep onder de grond. Iedereen in zijn stad weet wat hij doet, zegt Alex - hij kan er zonder gêne de mooie jongen uithangen.
Hartstikke strafbaar - het Openbaar Ministerie strooit met persberichten over arrestaties en celstraffen, en houdt op internet een 'vuurwerkbarometer' bij: dit jaar is 38 duizend kilo in beslag genomen. '38 ton?', zegt Alex, 'da's een zeecontainer. Da's een druppel op een gloeiende kookplaat, da's niks.' Hij doet zelf een container. Hij doet tweehonderd dozen per week. Het is geen solitair bijklussen; hij werkt met twee anderen en nog een paar jongens 'die erbij lopen'. Ze kopen wekelijks voor 25 duizend euro handel in - het is hoogseizoen, vannacht sliep hij vier uur. De marge is 50 procent. Alle winst gaat meteen in vuurwerk en zo bouwt zich dat op - 'als je goeie connecties hebt kun je alles krijgen.' Als er een vrachtwagen uit Polen komt wordt hij gebeld, ze weten wat hij wil: alleen het beste spul, 'we kopen vanaf de eerste hand bij Nederlandse importeurs.' Omdat hij zo hoog in de piramide zit heeft hij geen angst voor ontdekking - Alex zul je niet met dozen zien slepen.
Hij staat verbaasd over mijn verbazing. Zijn klantentelefoon blijft maar gaan, 'sorry, er moet geld verdiend worden'. Ja, hij zou echt willen stoppen. 'Ik zat vannacht nog in de auto te denken: het geeft stress. Soms zegt mijn vrouw iets en ben ik er met mijn hoofd niet bij. Van haar hoeft het niet, een dikke auto. Maar de vakanties vindt ze leuk.'
Ik vraag of hij een crimineel is. 'Soms zit ik in de auto met pakken geld in mijn broek en denk ik: dit is best crimineel jongen. En daarna denk ik: het is ook gewoon een hobby weet je, ik ben helemaal gek van vuurwerk. Ik ga voor kwaliteit. Zo praat ik het voor mezelf dan weer goed.' Ik vraag of de illegale vuurwerkhandel vergelijkbaar is met de handel in drugs. Hij zegt: 'In drugs zit minder geld.' al dat geld zit te tellen is dat lastig.'
Artikel door Toine Heijmans ; t.heijmans@volkskrant.nl
'Alex' verkoopt in december illegaal vuurwerk. 'Het is levensgevaarlijk spul en ik vertrouw me eigen kinderen er niet mee.' De rest van het jaar hoeft hij niets meer te doen.
als k er zelf niet zoveel op verdiende kon ik je alles uitleggen ... ik zal zeggen doe het nu 10 jaar en ik hoef de rest van het jaar niks meer te doen ... Ook al is het levensgevaarlijk spul en vertrouw ik me eigen kinderen er niet mee toch verkoop ik het.'
De jongens uit mijn wijk steken al weken cobra's af op het schoolplein, ondanks de waarschuwingen van het bevoegd gezag. Omdat ik wil weten hoe de illegalevuurwerkeconomie werkt, stuur ik dertien handelaren een bericht - ze prijzen zichzelf en hun spullen aan op een verkoopblog: nitraatbommen, shells, mortieren in alle maten. Ze antwoorden zonder omhaal, om weer af te haken zodra ik me bekendmaak: 'weet je wat het is ik wil niemand in gevaar brengen doordat ik dingen ga vertellen.'
Net als ik op het punt sta zelf een karton cobra's aan te schaffen leer ik 'Alex' kennen, die me in een cafeetje energiek vertelt hoe hij een ton per jaar bijverdient. Ik geloof hem niet. Totdat hij uitlegt hoe het werkt. Alex is 27 en heeft een baan en een vrouw en een huis; dat huis is voor een kwart afbetaald met vuurwerkgeld. Hij rijdt mooie wagens. Hartstikke strafbaar is het, 'maar ik heb ook gewoon agenten als klant, dan zeg ik tegen ze: mondje dicht hè.'
Wat hij verkoopt is professioneel. Het gaat bij Alex om rollen en dozen en mortieren zo dik als een basketbal. Dat hebben ze niet in België, waar je vlak over de grens terecht kunt in een illegalevuurwerkstraat, 'allemaal veel te licht.' Een honderdduizendklapper weegt daar negen kilo, die van hem weegt veertien. Wat hij verkoopt, komt als export voor de vuurwerkbranche naar Nederland, 'de vrachtbrieven en zo, alles klopt', en over de grens valt zeg maar een deel van die vrachtwagen. Maken ze van duizend dozen tweeduizend, zodat de helft het illegale circuit in kan.
'Ik wil er na zes jaar eigenlijk mee stoppen', is het eerste wat hij zegt, 'maar als je in januari
Het begon met een winst van 2.500 euro. Het jaar erop: 17 duizend. 'Ik dacht: zó, dat is gemakkelijk geld. En dan ga je door, 'je komt steeds dichter bij de bron', leert de leveranciers kennen en zij jou, begrijpt steeds beter de bedrijfsmatige kant van de zaak. Want dat is het: een ondergrondse bedrijfstak niet eens zo diep onder de grond. Iedereen in zijn stad weet wat hij doet, zegt Alex - hij kan er zonder gêne de mooie jongen uithangen.
Hartstikke strafbaar - het Openbaar Ministerie strooit met persberichten over arrestaties en celstraffen, en houdt op internet een 'vuurwerkbarometer' bij: dit jaar is 38 duizend kilo in beslag genomen. '38 ton?', zegt Alex, 'da's een zeecontainer. Da's een druppel op een gloeiende kookplaat, da's niks.' Hij doet zelf een container. Hij doet tweehonderd dozen per week. Het is geen solitair bijklussen; hij werkt met twee anderen en nog een paar jongens 'die erbij lopen'. Ze kopen wekelijks voor 25 duizend euro handel in - het is hoogseizoen, vannacht sliep hij vier uur. De marge is 50 procent. Alle winst gaat meteen in vuurwerk en zo bouwt zich dat op - 'als je goeie connecties hebt kun je alles krijgen.' Als er een vrachtwagen uit Polen komt wordt hij gebeld, ze weten wat hij wil: alleen het beste spul, 'we kopen vanaf de eerste hand bij Nederlandse importeurs.' Omdat hij zo hoog in de piramide zit heeft hij geen angst voor ontdekking - Alex zul je niet met dozen zien slepen.
Hij staat verbaasd over mijn verbazing. Zijn klantentelefoon blijft maar gaan, 'sorry, er moet geld verdiend worden'. Ja, hij zou echt willen stoppen. 'Ik zat vannacht nog in de auto te denken: het geeft stress. Soms zegt mijn vrouw iets en ben ik er met mijn hoofd niet bij. Van haar hoeft het niet, een dikke auto. Maar de vakanties vindt ze leuk.'
Ik vraag of hij een crimineel is. 'Soms zit ik in de auto met pakken geld in mijn broek en denk ik: dit is best crimineel jongen. En daarna denk ik: het is ook gewoon een hobby weet je, ik ben helemaal gek van vuurwerk. Ik ga voor kwaliteit. Zo praat ik het voor mezelf dan weer goed.' Ik vraag of de illegale vuurwerkhandel vergelijkbaar is met de handel in drugs. Hij zegt: 'In drugs zit minder geld.' al dat geld zit te tellen is dat lastig.'
Artikel door Toine Heijmans ; t.heijmans@volkskrant.nl