Heeft onze overheid niets beters te doen?
Leer kinderen veilig omgaan met vuurwerk
Onder de kop Burger mag niet knallen werden we deze week geconfronteerd met het pleidooi van brandweer en politie om te komen tot een verregaand verbod op het afsteken van vuurwerk tijdens de jaarwisseling. De argumenten voor zo’n verbod klonken als een grijsgedraaide grammofoonplaat. Het was het aloude verhaal over het levensgevaarlijke vuurwerk dat ernstige verwondingen, zoals afgerukte vingers en handen en blind geworden ogen, en tal van branden zou veroorzaken. Boosdoeners zijn het ’zware’ en het ’illegale’ vuurwerk.
Bovendien zouden alle bejaarden en huisdieren (die voor het gemak maar op één hoop worden gegooid) door het lawaai van het vuurwerk compleet overspannen raken. Huisartsen delen dan op oudejaarsavond handen vol kalmerende middelen uit, net als de dierenartsen aan de honden en katten die verstijfd van angst in donkere hoekjes wegkruipen en dagenlang nodig zouden hebben om weer op verhaal te komen.
Ieder jaar opnieuw tracht een vaste groep van klagers onze oude traditie van oudejaarsvuurwerk onmogelijk te maken. Soortgelijke drammers trachten de laatste jaren het voor ons leukste kinder- en familiefeest stelselmatig te verzieken door te stellen dat het Sinterklaasfeest voortkomt uit racistisch denken en het in principe akkoord gaan met slavernij (Zwarte Piet zou immers symbool staan voor de onderdrukte zwarte slaaf die misbruikt wordt door zijn blanke autoritaire meester Sint-Nicolaas).
Stip op horizon
Over het vuurwerk vond een officiële hoorzitting plaats in de Tweede Kamer. Ik was een van de genodigden. Vermoedelijk omdat ik als arts tientallen jaren betrokken ben geweest bij de opvang en behandeling van vuurwerkslachtoffers en daarbij ook als columnist van dit dagblad er veelvuldig over heb gepubliceerd.
Het gezelschap dat donderdag in het gebouw van de Tweede Kamer bijeenkwam, bestond hoofdzakelijk uit gemeentelijke bestuurders zoals burgemeesters en hun administratieve medewerkers. Kennelijk hadden ze allemaal een managementcursus gevolgd. Dat bleek uit hun taalgebruik. Een fraai voorbeeld is de bijdrage van de burgemeester van Uden die samen met een paar collega’s schreef dat ’hun stip op de horizon een algeheel afsteekverbod voor particulieren is’.
Hun argumenten passen ook geheel in het nietszeggend geblaat van managers die niet weten waar ze over praten. Een normaal mens is niet in staat zoiets te bedenken of te begrijpen. Vermoedelijk is dat ook de bedoeling. Bijvoorbeeld: „We staan ervoor een collectief preventief bewustzijn te creëren samen met de Kamer en het kabinet en de samenleving als geheel. Dat is mogelijk langs drie lijnen: de lijn van de regelgeving, waarbij wij als stip op de horizon een algeheel afsteekverbod voor particulieren in Nederland zien. De lijn van bewustwording onder burgers en de maatschappelijke kentering die nu ook al zichtbaar is, en de lijn van bestrijding van illegaal vuurwerk en uniformering van voorschriften middels Europese (bla bla bla), krachten bundelen (bla bla), algeheel vuurwerkverbod (bla bla…) etc. etc.”
In principe komt het erop neer dat de oudejaarsavond gezelliger wordt als al het vuurwerk wordt verboden, want in Nederland staat verstandig besturen gelijk aan principieel verbieden. Over geen enkel facet van vuurwerk is nagedacht. Vermoedelijk heeft ook geen van de zogenaamde deskundigen ooit ook maar één rotje, een sterretje of een klein vuurpijltje afgestoken of zijn zoontje ermee vertrouwd gemaakt.
Veel vuurwerk moet worden verboden omdat ermee gegooid wordt en omstanders daardoor ernstig gewond kunnen raken. Dat is zeker waar. Maar men kan ook mensen verwonden door het gooien van bakstenen. Dan lijkt het niet zinvol het algemeen gebruik en het bezit van baksteen te verbieden.
Vergunning
Veel zaken in onze huidige maatschappij zijn bij gebruik gevaarlijk tot levensgevaarlijk. Om er maar enkele te noemen: kettingzagen, cirkelzagen, vuurwapens, spijkerpistolen, lasbranders, bijlen, motoraggregaten, motorfietsen en auto’s. Maar iedereen weet dat men al die apparatuur eerst moet leren bedienen. Voor veel van die apparaten is een speciale vergunning nodig (zoals een rijbewijs of wapenvergunning).
Maar nog nooit is iemand op het idee gekomen om jonge mensen en schoolkinderen iets te vertellen over veilig gebruik van vuurwerk. Er wordt niets aan gedaan. Er zijn alleen statistieken. Zo wordt vermeld dat er in ons land ieder jaar ± 700 mensen gewond raken door vuurwerk. Niemand vertelt daarbij dat er in Nederland alleen al door sportbeoefening bijna 4 miljoen (!) mensen gewond raken, van wie er ± 160.000 in een ziekenhuis moeten worden behandeld. Door voetbal worden 50.000 sporters gewond, door simpele gymnastiek ± 18.000 en door paardrijden 11.000 mensen per jaar. Daarbij vergeleken vallen die 700 vuurwerkletsels per jaar geheel in het niet.
Illegaal vuurwerk zou volgens de overheid gevaarlijk zijn. Maar de reactie is dat bijna alle vuurwerkongevallen worden veroorzaakt door gebrek aan basale kennis in combinatie met onvoorstelbare domheid, te vergelijken met het besturen van een snelle auto als men nog nooit rijles heeft gehad.
En daartegen helpt geen ’collectief, preventief bewustzijn of mindsetting’, nóch een punt op de horizon, nóch een ’elektronische vuurwerkdetectie’ van TNO. En wat betreft het leed van huisdieren is de wijze waarop een kat of een hond reageert geheel afhankelijk van de opvoeding en de manier van omgaan met het dier.
http://www.pressdisplay.com/pressdisplay/viewer.aspx
Leer kinderen veilig omgaan met vuurwerk
Onder de kop Burger mag niet knallen werden we deze week geconfronteerd met het pleidooi van brandweer en politie om te komen tot een verregaand verbod op het afsteken van vuurwerk tijdens de jaarwisseling. De argumenten voor zo’n verbod klonken als een grijsgedraaide grammofoonplaat. Het was het aloude verhaal over het levensgevaarlijke vuurwerk dat ernstige verwondingen, zoals afgerukte vingers en handen en blind geworden ogen, en tal van branden zou veroorzaken. Boosdoeners zijn het ’zware’ en het ’illegale’ vuurwerk.
Bovendien zouden alle bejaarden en huisdieren (die voor het gemak maar op één hoop worden gegooid) door het lawaai van het vuurwerk compleet overspannen raken. Huisartsen delen dan op oudejaarsavond handen vol kalmerende middelen uit, net als de dierenartsen aan de honden en katten die verstijfd van angst in donkere hoekjes wegkruipen en dagenlang nodig zouden hebben om weer op verhaal te komen.
Ieder jaar opnieuw tracht een vaste groep van klagers onze oude traditie van oudejaarsvuurwerk onmogelijk te maken. Soortgelijke drammers trachten de laatste jaren het voor ons leukste kinder- en familiefeest stelselmatig te verzieken door te stellen dat het Sinterklaasfeest voortkomt uit racistisch denken en het in principe akkoord gaan met slavernij (Zwarte Piet zou immers symbool staan voor de onderdrukte zwarte slaaf die misbruikt wordt door zijn blanke autoritaire meester Sint-Nicolaas).
Stip op horizon
Over het vuurwerk vond een officiële hoorzitting plaats in de Tweede Kamer. Ik was een van de genodigden. Vermoedelijk omdat ik als arts tientallen jaren betrokken ben geweest bij de opvang en behandeling van vuurwerkslachtoffers en daarbij ook als columnist van dit dagblad er veelvuldig over heb gepubliceerd.
Het gezelschap dat donderdag in het gebouw van de Tweede Kamer bijeenkwam, bestond hoofdzakelijk uit gemeentelijke bestuurders zoals burgemeesters en hun administratieve medewerkers. Kennelijk hadden ze allemaal een managementcursus gevolgd. Dat bleek uit hun taalgebruik. Een fraai voorbeeld is de bijdrage van de burgemeester van Uden die samen met een paar collega’s schreef dat ’hun stip op de horizon een algeheel afsteekverbod voor particulieren is’.
Hun argumenten passen ook geheel in het nietszeggend geblaat van managers die niet weten waar ze over praten. Een normaal mens is niet in staat zoiets te bedenken of te begrijpen. Vermoedelijk is dat ook de bedoeling. Bijvoorbeeld: „We staan ervoor een collectief preventief bewustzijn te creëren samen met de Kamer en het kabinet en de samenleving als geheel. Dat is mogelijk langs drie lijnen: de lijn van de regelgeving, waarbij wij als stip op de horizon een algeheel afsteekverbod voor particulieren in Nederland zien. De lijn van bewustwording onder burgers en de maatschappelijke kentering die nu ook al zichtbaar is, en de lijn van bestrijding van illegaal vuurwerk en uniformering van voorschriften middels Europese (bla bla bla), krachten bundelen (bla bla), algeheel vuurwerkverbod (bla bla…) etc. etc.”
In principe komt het erop neer dat de oudejaarsavond gezelliger wordt als al het vuurwerk wordt verboden, want in Nederland staat verstandig besturen gelijk aan principieel verbieden. Over geen enkel facet van vuurwerk is nagedacht. Vermoedelijk heeft ook geen van de zogenaamde deskundigen ooit ook maar één rotje, een sterretje of een klein vuurpijltje afgestoken of zijn zoontje ermee vertrouwd gemaakt.
Veel vuurwerk moet worden verboden omdat ermee gegooid wordt en omstanders daardoor ernstig gewond kunnen raken. Dat is zeker waar. Maar men kan ook mensen verwonden door het gooien van bakstenen. Dan lijkt het niet zinvol het algemeen gebruik en het bezit van baksteen te verbieden.
Vergunning
Veel zaken in onze huidige maatschappij zijn bij gebruik gevaarlijk tot levensgevaarlijk. Om er maar enkele te noemen: kettingzagen, cirkelzagen, vuurwapens, spijkerpistolen, lasbranders, bijlen, motoraggregaten, motorfietsen en auto’s. Maar iedereen weet dat men al die apparatuur eerst moet leren bedienen. Voor veel van die apparaten is een speciale vergunning nodig (zoals een rijbewijs of wapenvergunning).
Maar nog nooit is iemand op het idee gekomen om jonge mensen en schoolkinderen iets te vertellen over veilig gebruik van vuurwerk. Er wordt niets aan gedaan. Er zijn alleen statistieken. Zo wordt vermeld dat er in ons land ieder jaar ± 700 mensen gewond raken door vuurwerk. Niemand vertelt daarbij dat er in Nederland alleen al door sportbeoefening bijna 4 miljoen (!) mensen gewond raken, van wie er ± 160.000 in een ziekenhuis moeten worden behandeld. Door voetbal worden 50.000 sporters gewond, door simpele gymnastiek ± 18.000 en door paardrijden 11.000 mensen per jaar. Daarbij vergeleken vallen die 700 vuurwerkletsels per jaar geheel in het niet.
Illegaal vuurwerk zou volgens de overheid gevaarlijk zijn. Maar de reactie is dat bijna alle vuurwerkongevallen worden veroorzaakt door gebrek aan basale kennis in combinatie met onvoorstelbare domheid, te vergelijken met het besturen van een snelle auto als men nog nooit rijles heeft gehad.
En daartegen helpt geen ’collectief, preventief bewustzijn of mindsetting’, nóch een punt op de horizon, nóch een ’elektronische vuurwerkdetectie’ van TNO. En wat betreft het leed van huisdieren is de wijze waarop een kat of een hond reageert geheel afhankelijk van de opvoeding en de manier van omgaan met het dier.
http://www.pressdisplay.com/pressdisplay/viewer.aspx
