.
Nou wat mij als eerste naar binnen schiet, waar kan je informatie inwinnen als het gaat om China?
Is het toegestaan om heel het jaar in China vuurwerk af te steken?
Voedselveiligheid...............raadzaam om alleen in restaurants te gaan eten of?
Hoe krijg je voor het elkaar om naar je hotel te komen omdat er zo een grote taalbarrière is?
Is een gids noodzakelijk?
Er zullen vast nog wel wat meer vragen zijn maar die koen dan wel weer.
Om aan te sluiten bij Mr_Mascleta....
Is het inderdaad het hele jaar toegestaan om te stoken in het hele land of delen er van? Wat zijn de restricties per regio?
Wat is er nodig aan voorbereidingen? VISUM? In-entingen? etc etc...(Visum is trouwens verplicht, maar quanta costa?)
Hoe hoog is engels-, duits-, spaans- of zelfs nederlandstalig gehalte in hotels en/of restaurants? Hoe liggen de prijzen van een etentje in restaurant en/of hotel gemiddeld?
Wat waren bijvoorbeeld de gemiddelde kosten voor levensonderhoud aldaar van Gietjo en Tony en CS? (zonder vuurwerk...;-))
Ben errug benieuwd naar de ervaringen van sommigen die er al geweest zijn..
Een aantal vragen zijn al eerder beantwoord in de 2 China threads die er zijn.
Maar nogmaals voor de verzameling
In China bepaalt elke stad zelf de vuurwerkregels. Zo heb je steden waar je niks mag afsteken en steden waar je een bepaalde tijd mag afsteken. Vaak zijn dit de twee weken waarin het Chinees nieuwjaar gevierd word. Het is heel erg moeilijk om uit te vinden waar het wel en waar het niet mag. Je zal krantenberichten moeten vertalen om enigzins aan die info te komen.
In Azie/Zuid Amerika/Africa etc. Is het niet verstandig om op straat wat te eten te kopen. Het werkt in die landen bijna overal hetzelfde. Vlees ligt niet in de koeling maar lekker warm in een zonnetje van 35 graden. Het word altijd aangeraden om in Restaurants te eten maar ook dan moet je opletten waar je gaat zitten. Wij zijn het nou eenmaal niet gewend en worden bijna altijd ziek als we maar iets verkeerds eten. Dus er word door de meeste gezondheidsorganisaties om dus in goede restaurants te eten en niets op straat te kopen.
Sla en dat soort dingen moet je gewoon laten staan. Ik ben er al 2 keer ziek van geworden door bij een buffetje lekker wat te pakken. Maar ze wassen soms de groenten helemaal niet en vaak in het water wat ook niet echt gezond is. Zelfs in landen als Mexico waar de Amerikanen de resorts beheren moet je dit gewoon laten voor wat het is.
Naar het hotel komen is niet zo moeilijk. Zorgen dat je een print van de boekeing bij je hebt of even het adres uitprinten van het hotel. Dit kan je ook doen met andere dingen die belangrijk kunnen zijn. Zoals voor sommigen mensen de McDonalds, Ziekenhuis etc. Gewoon even uitprinten en het komt naar mij mening altijd wel goed.
Het word voor ons in Nanning niet nodig om een gids te hebben. Het sprak allemaal een beetje voor zich. Met gebarentaal kwamen we een eind. Een gids is handig als je iemand wilt hebben die daadwerkelijk kan vertalen of als je naar iets specifieks toe wilt wat een stukkie uit de buurt ligt.
Visum is verplicht en kost je rond de 100 euro. Dit kan je het beste laten aanvragen door een bedrijf (die zijn er genoeg) want ze willen nog weleens moeilijk doen. De aanvraag duurt een week.
In-enten is zeker wel belangrijk. Hetzelfde als met het eten, in dat soort landen moet je geen risico willen nemen. Waar ze in Mexico nog Amerikaanse Prive hospitals hebben kan je dat in China wel vergeten. Dus probeer ellende te voorkomen. In-enten is duur maar word veelal door de verzekering gedekt. Ik had zelf alle prikken al maar heb toch ook de prik tegen buiktiefes erbij genomen. Volgens de travelclinic is dit pas nodig als je langer dan 14 dagen gaat maar ik ben van mening dat je in 8 dagen net zo ziek kan worden.
In Nanning spreken ze GEEN woord Engels. In Beijing wat wel een toeristenstad is doen ze dat op bepaalde plekken wel. In LuiYang zullen ze dit ook mondjesmaat doen. In het hotel spraken ze ook maar moeizaam in Engels. Maar meestal is er wel iemand aanweizg die het wel kan en dus als hulp tevoorschijn komt.
In Nanning waren er geen toeristen dus het hotel was gevuld met 5 Nederlanders en voor de rest met Chinezen.
Het eten kostte in het Mariott 5 sterren hotel rond de 20 a 25 euro per persoon. Maar achter het hotel heb je een uitgaangs gedeelte met een aantal restaurant waar we heerlijk hebben zitten eten voor 8 euro per persoon. En geloof me, het buikje klapte haast uit elkaar. Levensonderhoud stelt daar dus niet zoveel voor.