Plum Bloom
Registered User
Op sommige tieners en vuurwerkhandelaren na zal iedereen begrip hebben voor het eenmalige vuurwerkverbod dit jaar. De politie, ambulances en spoedeisende hulpen hebben op Oudjaarsnacht doorgaans de handen vol aan vuurwerk-slachtoffers en die kunnen ze er dit jaar niet bij hebben. De ziekenhuizen liggen al maanden overvol, door de gestage stroom coronapatiënten die ze moeten opvangen. Veruit de meeste van die patiënten komen via de spoedeisende hulp binnen. Her en der staat wel een leeg bed maar dat is dan omdat teveel verpleegkundigen op die afdeling zélf zijn geveld door Covid-19.
Er is al jaren een groeiende groep mensen die de lasten van het jaarlijkse vuurwerkfeest op Oudjaarsavond groter vindt dan de lusten. Sommigen kunnen de sterrenregens die de donkere lucht vullen, gestolen worden. Anderen, zoals politiechefs, brandweercommandanten en oogartsen zien vooral de schade en letsel die vuurwerk kan veroorzaken.
Meer dan vroeger wordt ook tijdens de weken vóór Oud en Nieuw veel met vuurwerk geklierd en geknald.
Daarom zou Nederland dit jaar voor het eerst experimenteren met een afgeslankt vuurwerkpakket: alleen siervuurwerk was nog toegestaan. De idee was dat dat minder slachtoffers zou opleveren dan knalvuurwerk, minder vuil op straat de dag erna én minder geluidsoverlast in de dagen voor 31 december.
Om te meten of dat experiment een positief effect heeft, moet het eerst een avond in praktijk worden gebracht. Als mensen inderdaad minder vaak de stuipen op het lijf wordt gejaagd, overdag, en poezen en honden minder last hebben van het geluid van siervuurwerk dan van knalvuurwerk – dan zou dat een mooi compromis kunnen zijn. En als de spoedeisende hulpen ook nog eens minder mensen met verminkte ogen en handen moeten oplappen, doordat alleen siervuurwerk mag, dan zou het helemaal gunstig zijn.
Want veel Nederlanders genieten van het vuurwerk op Oudjaarsavond. Ze geven er niet voor niets elk jaar meer geld aan uit – 70 miljoen euro in 2018. En zelfs als ze er niets aan besteden – een meerderheid – kijken ze vaak mee naar het vuurwerk van de buren.
Er mag dit jaar veel niet. Niet op bezoek bij opa en oma, niet op bezoek bij vrienden, niet spelen op hockey- en voetbalvelden, niet naar de disco, weinig naar het café of op vakantie. Om verspreiding van het coronavirus in te dammen, heeft de bevolking grote discipline en sociale offers opgebracht. In die zin past de vuurwerkloze jaarwisseling goed bij het jaar 2020.
Maar laat dat niet eeuwig duren. De mensen die vuurwerkpijlen afschieten op agenten en ambulancebroeders en grote vuurwerkbommen in elkaar knutselen, moeten worden aangepakt. Zij veroorzaken overlast en verpesten het voor de rest.
Het siervuurwerk-compromis, dat de Kamer begin dit jaar afsprak, is het waard om uit te proberen. Daar zal Nederland een jaar op moeten wachten. Mogelijk is de stilte om 00.00 aanstaande Oudjaarsnacht, na een behoorlijk stil en onheilspellend jaar, zo oorverdovend dat iedereen juist terug verlangt naar het geknal, geklap en gejuich van Oudjaarsnachten tot nu toe.
Het is evengoed mogelijk dat de stille Oudjaarsnacht veel mensen zo goed bevalt dat ze het siervuurwerk-compromis niet meer willen uitproberen en aandringen op een compleet verbod.
Laten we op grond van deze stille 31 december bedenken hoe en of we verder willen met de traditie.
Er is al jaren een groeiende groep mensen die de lasten van het jaarlijkse vuurwerkfeest op Oudjaarsavond groter vindt dan de lusten. Sommigen kunnen de sterrenregens die de donkere lucht vullen, gestolen worden. Anderen, zoals politiechefs, brandweercommandanten en oogartsen zien vooral de schade en letsel die vuurwerk kan veroorzaken.
Meer dan vroeger wordt ook tijdens de weken vóór Oud en Nieuw veel met vuurwerk geklierd en geknald.
Daarom zou Nederland dit jaar voor het eerst experimenteren met een afgeslankt vuurwerkpakket: alleen siervuurwerk was nog toegestaan. De idee was dat dat minder slachtoffers zou opleveren dan knalvuurwerk, minder vuil op straat de dag erna én minder geluidsoverlast in de dagen voor 31 december.
Om te meten of dat experiment een positief effect heeft, moet het eerst een avond in praktijk worden gebracht. Als mensen inderdaad minder vaak de stuipen op het lijf wordt gejaagd, overdag, en poezen en honden minder last hebben van het geluid van siervuurwerk dan van knalvuurwerk – dan zou dat een mooi compromis kunnen zijn. En als de spoedeisende hulpen ook nog eens minder mensen met verminkte ogen en handen moeten oplappen, doordat alleen siervuurwerk mag, dan zou het helemaal gunstig zijn.
Want veel Nederlanders genieten van het vuurwerk op Oudjaarsavond. Ze geven er niet voor niets elk jaar meer geld aan uit – 70 miljoen euro in 2018. En zelfs als ze er niets aan besteden – een meerderheid – kijken ze vaak mee naar het vuurwerk van de buren.
Er mag dit jaar veel niet. Niet op bezoek bij opa en oma, niet op bezoek bij vrienden, niet spelen op hockey- en voetbalvelden, niet naar de disco, weinig naar het café of op vakantie. Om verspreiding van het coronavirus in te dammen, heeft de bevolking grote discipline en sociale offers opgebracht. In die zin past de vuurwerkloze jaarwisseling goed bij het jaar 2020.
Maar laat dat niet eeuwig duren. De mensen die vuurwerkpijlen afschieten op agenten en ambulancebroeders en grote vuurwerkbommen in elkaar knutselen, moeten worden aangepakt. Zij veroorzaken overlast en verpesten het voor de rest.
Het siervuurwerk-compromis, dat de Kamer begin dit jaar afsprak, is het waard om uit te proberen. Daar zal Nederland een jaar op moeten wachten. Mogelijk is de stilte om 00.00 aanstaande Oudjaarsnacht, na een behoorlijk stil en onheilspellend jaar, zo oorverdovend dat iedereen juist terug verlangt naar het geknal, geklap en gejuich van Oudjaarsnachten tot nu toe.
Het is evengoed mogelijk dat de stille Oudjaarsnacht veel mensen zo goed bevalt dat ze het siervuurwerk-compromis niet meer willen uitproberen en aandringen op een compleet verbod.
Laten we op grond van deze stille 31 december bedenken hoe en of we verder willen met de traditie.
