De tweede mascleta...........................en ja het liet zich aanzien als; digitaal gaan we los en wat er omheen gebeurt ach.......dat is van ondergeschikt belang als het maar hard is in sommige delen.
Inicio; men begon direct met loeiharde digitale trueno's in "Secuencias" en wel in 3-4 slagen. Het was een veel teveel 1 op 1 effect, dus alles los van de ander, waardoor het mooie klankenspel uitbleef.
Na de loeiharde slagen valt men terug in het zwakke crackling effect, waardoor er direct een anti climax optreed. Jammer want er werden wel veel effecten gebruikt alleen kwamen ze niet tot hun recht .
Desarrollo; mijn god wat gebeurt hier. Wat een sneltrein zeg direct vanaf de eerste vallende "Grupos de Trueno's no2" en direct al geen "Elegancia" of " Aceleracion " in detonaties........welnee meteen vol gas, waardoor ook hier het zijn doel voorbij schoot. Daarnaast vond ik het jammer dat men koos voor een eentonige fluit in de "Fuegos Acompañados" die het onmogelijk maakte om de samenhang tussen de twee elementen "el cuerpo" de mascleta dus middendeel beneden en de begeleiding boven, te waarborgen, erg jammer. Daarbij was het en te hard en te snel en liet geen ruimte voor mooiere effecten.
Apoteosis; "La Entrada "de "terremoto"was flut. Als geheel mislukte deze volkomen in zijn doel. Geen versnelling tussen de de "Paradas" en daarbij een afnemend tempo; killing! Daarnaast leek het wel een eeuwigheid te duren met zonder enige potentie.
De "Bombardeo" ik schrok van wat men heeft gedaan! Wat gebeurt hier nou? In twee delen wegschieten met een pauze erin? Ook dit deel totaal mislukt, met als kenmerk geen overname van de Terremoto in zijn kracht.
ja de "Rubrica" als dit het moest goed maken zijn ze daarin niet geslaagd. Een mascleta die in mijn ogen zeer beperkt was.
Mijn eindcijfer voor deze mascleta een 5.