Dj knalt vuurwerk muzikaal lucht in
4 SEPTEMBER 2006 - APELDOORN - De afsluiter van de tiende editie van Moonlightshopping in de Eglantier was afgelopen zaterdag traditioneel een groots vuurwerk. Dit keer extra speciaal door de unieke wijze waarop dj Michael Koerts de knallen wist te begeleiden met trance-muziek.
Het is zaterdagavond, 22 uur. Er heerst een verwachtingsvolle sfeer aan de rand van de vijver achter winkelcentrum De Eglantier. Honderden mensen hebben zich verzameld en staren in de verte waar een witte tent verlicht wordt met een rode en een blauwe lamp. Bezielend gedreun van bassen schalt over het water en de dj achter de draaitafels draait geconcentreerd zijn set.
Publiek toont zich opgewonden, maar tegelijk ook ongeduldig. Na een kwartier te hebben genoten van de muziek, vragen ze zich toch ad waar het vermaarde vuurwerk blijft. ‘Het duurt nu wel erg lang’, verzucht iemand. ‘Het zou toch om tien uur beginnen?’ Dan, rond de klok van half elf, houdt de muziek abrupt op en lijkt er achter de tent iets in de fik te staan. Dit duurt echter maar een paar seconden, want het vuurwerk begint met een daverend geweld en ook de dj legt een nieuwe plaat op de draaitafels.
Het is een interessant geheel. ‘Een kunstwerk’, volgens een Matenaar. Elwin van de Berg is het daar wel mee eens. ‘Ik vind de combinatie van muziek en vuurwerk erg geslaagd.’ Het echtpaar Netelbeek kan de muziek ook wel waarderen. ‘Zien wij ook eens disco, dat maken we natuurlijk nooit mee’, glimlachen ze. ‘Het gaf echt een extra dimensie aan het vuurwerk.’ Van Jurgen Smit had ‘die poespas’ rond het traditionele knallen niet gehoeven. ‘Ik wil gewoon het vuurwerk horen en geen muziek.’
4 SEPTEMBER 2006 - APELDOORN - De afsluiter van de tiende editie van Moonlightshopping in de Eglantier was afgelopen zaterdag traditioneel een groots vuurwerk. Dit keer extra speciaal door de unieke wijze waarop dj Michael Koerts de knallen wist te begeleiden met trance-muziek.
Het is zaterdagavond, 22 uur. Er heerst een verwachtingsvolle sfeer aan de rand van de vijver achter winkelcentrum De Eglantier. Honderden mensen hebben zich verzameld en staren in de verte waar een witte tent verlicht wordt met een rode en een blauwe lamp. Bezielend gedreun van bassen schalt over het water en de dj achter de draaitafels draait geconcentreerd zijn set.
Publiek toont zich opgewonden, maar tegelijk ook ongeduldig. Na een kwartier te hebben genoten van de muziek, vragen ze zich toch ad waar het vermaarde vuurwerk blijft. ‘Het duurt nu wel erg lang’, verzucht iemand. ‘Het zou toch om tien uur beginnen?’ Dan, rond de klok van half elf, houdt de muziek abrupt op en lijkt er achter de tent iets in de fik te staan. Dit duurt echter maar een paar seconden, want het vuurwerk begint met een daverend geweld en ook de dj legt een nieuwe plaat op de draaitafels.
Het is een interessant geheel. ‘Een kunstwerk’, volgens een Matenaar. Elwin van de Berg is het daar wel mee eens. ‘Ik vind de combinatie van muziek en vuurwerk erg geslaagd.’ Het echtpaar Netelbeek kan de muziek ook wel waarderen. ‘Zien wij ook eens disco, dat maken we natuurlijk nooit mee’, glimlachen ze. ‘Het gaf echt een extra dimensie aan het vuurwerk.’ Van Jurgen Smit had ‘die poespas’ rond het traditionele knallen niet gehoeven. ‘Ik wil gewoon het vuurwerk horen en geen muziek.’
