De activisten rond Zwarte Piet kunnen in de decembermaand meteen doorschakelen naar de volgende maatschappelijke twistappel, het vuurwerkverbod rond de jaarwisseling.
De discussie wordt langzamerhand vanuit dezelfde loopgraven gevoerd. "Hoe dan ook, we zitten er middenin", grapt Johan Witbaard vol galgenhumor. Namens zijn familiebedrijf in feestartikelen met vestigingen in Amsterdam, Hilversum, Utrecht en Almere handelt hij immers zowel in Sinterklaas-attributen als in vuurwerk.
Als zodanig is de ondernemer een verklaard tegenstander van Hilversums burgemeester Pieter Broertjes, die in het centrum van de mediagemeente een algeheel vuurwerkverbod heeft afgekondigd.
Nog voor Kerstmis behandelt de Raad van State volgens Witbaard zijn verzoek om een voorlopige voorziening uit te vaardigen tegen de Hilversumse maatregel. De bestuursrechter moet de strenge vuurwerkpraktijk in Hilversum onderuit halen. "Vorig jaar hebben we bij de rechter ook gelijk gekregen", zegt de pro-vuurwerkactivist opgewekt.
Splijtzwam
Het afsteken van vuurwerk lijkt een nieuwe splijtzwam te zijn in de discussies tijdens verjaardagen en onder ambtenaren en gemeentebestuurders.
Ruwweg een op de vijf gemeenten experimenteert met vuurwerkvrije zones rond bijvoorbeeld ouderencomplexen, ziekenhuizen en dierenasiels, zo bleek onlangs uit onderzoek van het AD.
Volgens de krant hebben minstens 56 gemeenten - 13 meer dan een jaar eerder- bepaalde gebieden tot verboden terrein verklaard voor gillende keukenmeiden en astronautjes.
Burgemeester Piet Bruinooge van Alkmaar is bijvoorbeeld een uitgesproken tegenstander. Met een oproep voor een verbod kreeg hij begin dit jaar de handen nog niet massaal op elkaar, toen hij na een brand in het centrum van zijn stad aandacht vroeg voor de verwoestende gevolgen van vuurwerk.
"Maar de tijd geeft mij gelijk", zegt Bruinooge stellig. "Ik vergelijk vuurwerk graag met roken. Vroeger zat iedereen in de huiskamer tijdens een familiefeestje te roken, nu is dat ondenkbaar. Zo zal het met vuurwerk ook gaan."
Honderden ogen en handen
De maatschappelijke overlast is het volgens de burgemeester allemaal niet meer waard. Hij verwijst naar de honderden ogen en handen die verloren gaan tijdens de jaarwisseling, de miljoenen euro's aan schade door branden en vandalisme.
Jaarlijks raken blijkens cijfers van het Nederlands Oogheelkundig Gezelschap circa driehonderd mensen aan hun ogen gewond, van wie er honderd blijvend letsel overhouden.
"Het onschuldige rotje bestaat niet meer", benadrukt Bruinooge. "Het zijn tegenwoordig bommetjes."
De tijdgeest werkt naar zijn zeggen in zijn voordeel. Oogartsen en chirurgen, de brandweer, gemeenten als Alkmaar, Hilversum en Uden komen volgens hem allemaal in het geweer tegen de maatschappelijke gevolgen.
65 miljoen
Jaarlijks wordt voor rond de 65 miljoen euro aan legaal vuurwerk de lucht in geknald en geschoten. Ongeveer de helft van de bevolking behoort tot de voorstanders en de andere helft tot de criticasters, blijkt uit onderzoek van Q&A Research in Amersfoort.
Beide kampen zijn zich inmiddels aan het mobiliseren, alsof ze beiden een uiteinde van een trekrotje in handen hebben.
Zo verzamelen de liefhebbers van de Oudejaarstraditie zich onder de noemer Behoud Consumentenvuurwerk Nederland (BCN), 'werkgroep voor behoud van een gezonde vuurwerktraditie'.
Hetze
Zeven vuurwerkminnaars in de werkgroep zien het als hun doel niet toe te geven aan een algeheel vuurwerkverbod. Bestrijding van illegaal vuurwerk vinden ze uitstekend, zelfs de beperkte afsteektijden (Oud en Nieuw van 18.00 uur 's avonds tot 2.00 uur 's nachts) noemen ze aanvaardbaar.
"Wij strijden tegen een hetze, tegen een gevoel van oneerlijkheid. Tot hier en niet verder", zegt woordvoerder Marco namens de werkgroep. Zijn achternaam houdt hij verborgen als "voorzorgsmaatregel". Hij zegt dat de werkgroep is opgericht om een stem te geven aan voorstanders. De klagers krijgen namelijk altijd aandacht, vindt hij.
http://www.nu.nl/weekend/4176973/vuurwerk-net-als-roken-twintig-jaar-verdwenen.html
De discussie wordt langzamerhand vanuit dezelfde loopgraven gevoerd. "Hoe dan ook, we zitten er middenin", grapt Johan Witbaard vol galgenhumor. Namens zijn familiebedrijf in feestartikelen met vestigingen in Amsterdam, Hilversum, Utrecht en Almere handelt hij immers zowel in Sinterklaas-attributen als in vuurwerk.
Als zodanig is de ondernemer een verklaard tegenstander van Hilversums burgemeester Pieter Broertjes, die in het centrum van de mediagemeente een algeheel vuurwerkverbod heeft afgekondigd.
Nog voor Kerstmis behandelt de Raad van State volgens Witbaard zijn verzoek om een voorlopige voorziening uit te vaardigen tegen de Hilversumse maatregel. De bestuursrechter moet de strenge vuurwerkpraktijk in Hilversum onderuit halen. "Vorig jaar hebben we bij de rechter ook gelijk gekregen", zegt de pro-vuurwerkactivist opgewekt.
Splijtzwam
Het afsteken van vuurwerk lijkt een nieuwe splijtzwam te zijn in de discussies tijdens verjaardagen en onder ambtenaren en gemeentebestuurders.
Ruwweg een op de vijf gemeenten experimenteert met vuurwerkvrije zones rond bijvoorbeeld ouderencomplexen, ziekenhuizen en dierenasiels, zo bleek onlangs uit onderzoek van het AD.
Volgens de krant hebben minstens 56 gemeenten - 13 meer dan een jaar eerder- bepaalde gebieden tot verboden terrein verklaard voor gillende keukenmeiden en astronautjes.
Burgemeester Piet Bruinooge van Alkmaar is bijvoorbeeld een uitgesproken tegenstander. Met een oproep voor een verbod kreeg hij begin dit jaar de handen nog niet massaal op elkaar, toen hij na een brand in het centrum van zijn stad aandacht vroeg voor de verwoestende gevolgen van vuurwerk.
"Maar de tijd geeft mij gelijk", zegt Bruinooge stellig. "Ik vergelijk vuurwerk graag met roken. Vroeger zat iedereen in de huiskamer tijdens een familiefeestje te roken, nu is dat ondenkbaar. Zo zal het met vuurwerk ook gaan."
Honderden ogen en handen
De maatschappelijke overlast is het volgens de burgemeester allemaal niet meer waard. Hij verwijst naar de honderden ogen en handen die verloren gaan tijdens de jaarwisseling, de miljoenen euro's aan schade door branden en vandalisme.
Jaarlijks raken blijkens cijfers van het Nederlands Oogheelkundig Gezelschap circa driehonderd mensen aan hun ogen gewond, van wie er honderd blijvend letsel overhouden.
"Het onschuldige rotje bestaat niet meer", benadrukt Bruinooge. "Het zijn tegenwoordig bommetjes."
De tijdgeest werkt naar zijn zeggen in zijn voordeel. Oogartsen en chirurgen, de brandweer, gemeenten als Alkmaar, Hilversum en Uden komen volgens hem allemaal in het geweer tegen de maatschappelijke gevolgen.
65 miljoen
Jaarlijks wordt voor rond de 65 miljoen euro aan legaal vuurwerk de lucht in geknald en geschoten. Ongeveer de helft van de bevolking behoort tot de voorstanders en de andere helft tot de criticasters, blijkt uit onderzoek van Q&A Research in Amersfoort.
Beide kampen zijn zich inmiddels aan het mobiliseren, alsof ze beiden een uiteinde van een trekrotje in handen hebben.
Zo verzamelen de liefhebbers van de Oudejaarstraditie zich onder de noemer Behoud Consumentenvuurwerk Nederland (BCN), 'werkgroep voor behoud van een gezonde vuurwerktraditie'.
Hetze
Zeven vuurwerkminnaars in de werkgroep zien het als hun doel niet toe te geven aan een algeheel vuurwerkverbod. Bestrijding van illegaal vuurwerk vinden ze uitstekend, zelfs de beperkte afsteektijden (Oud en Nieuw van 18.00 uur 's avonds tot 2.00 uur 's nachts) noemen ze aanvaardbaar.
"Wij strijden tegen een hetze, tegen een gevoel van oneerlijkheid. Tot hier en niet verder", zegt woordvoerder Marco namens de werkgroep. Zijn achternaam houdt hij verborgen als "voorzorgsmaatregel". Hij zegt dat de werkgroep is opgericht om een stem te geven aan voorstanders. De klagers krijgen namelijk altijd aandacht, vindt hij.
http://www.nu.nl/weekend/4176973/vuurwerk-net-als-roken-twintig-jaar-verdwenen.html
