Die shows die jij daar beschrijft kan ik me ook nog goed herinneren. Het was werkelijk Bommen Berend.Ik heb in het buitenland geen ene reet meegemaakt, behalve de Trophy's laatste 4 edities. Daarvan heeft de showoff van 2 jaar geleden, eerste editie Kalkar 2017, toch nog altijd de diepste indruk achter gelaten. Door de hoeveelheden, en finale op FINALE op FINALE, maar met name het loeistrakke schieten. Nocturna vorig jaar, Bateria en Castillo van dit jaar gedeeld op 2e plek
Maar eigenlijk, wat mij het meest heugt en welke herinnering ik het meest koester, zijn de vroegere Bommen Berend shows hier in Groningen. Ik heb net niet meegemaakt dat het op de Grote Markt was (shells en al) maar nog wel aan de Westerhaven, roeivereniging, waar het nu ook weer is. Maar mag er nu enkel een laf consushowtje geschoten worden, toen ik klein was stonden de pontons gewoon vol rekken shells en stond je dus op een steenworp afstand. Dat was elk jaar smekend naar de ouders kijken "mogen we heeeeen" en wat je daar dan zag joh, geniaal was dat, indrukwekkend, en zeker voor zo'n klein ventje als ik toen was. Gezien de vergane glorie van de NL shows koester ik deze herinnering het meest.
Die shows die jij daar beschrijft kan ik me ook nog goed herinneren. Het was werkelijk Bommen Berend.Ik heb in het buitenland geen ene reet meegemaakt, behalve de Trophy's laatste 4 edities. Daarvan heeft de showoff van 2 jaar geleden, eerste editie Kalkar 2017, toch nog altijd de diepste indruk achter gelaten. Door de hoeveelheden, en finale op FINALE op FINALE, maar met name het loeistrakke schieten. Nocturna vorig jaar, Bateria en Castillo van dit jaar gedeeld op 2e plek
Maar eigenlijk, wat mij het meest heugt en welke herinnering ik het meest koester, zijn de vroegere Bommen Berend shows hier in Groningen. Ik heb net niet meegemaakt dat het op de Grote Markt was (shells en al) maar nog wel aan de Westerhaven, roeivereniging, waar het nu ook weer is. Maar mag er nu enkel een laf consushowtje geschoten worden, toen ik klein was stonden de pontons gewoon vol rekken shells en stond je dus op een steenworp afstand. Dat was elk jaar smekend naar de ouders kijken "mogen we heeeeen" en wat je daar dan zag joh, geniaal was dat, indrukwekkend, en zeker voor zo'n klein ventje als ik toen was. Gezien de vergane glorie van de NL shows koester ik deze herinnering het meest.