Voor vuurwerkfreaks is dit hét hoogtepunt
In de rubriek De dag van ... stond dit jaar wekelijks een dag uit het leven van een meer of minder bekende Zeeuws-Vlaming centraal. Vandaag de laatste aflevering, met vuurwerkfanaat Jaco Pijpelink uit Zaamslag.
Nog twee nachtjes slapen, dan is het voor Jaco Pijpelink (41) uit Zaamslag pas echt 'zijn dag'. Dan mag-ie weer, een hele dag lekker knallen. "We beginnen om 10 uur 's ochtends natuurlijk met een flinke, hè. Even de buurt wakker maken. Dat moet toch kunnen? Het is voor vuurwerkfreaks dé dag van het jaar."
Pijpelink zou best vaker vuurwerk willen afsteken, maar daarvoor heeft hij een 'schietpapier' nodig. "Voordat je een pyrotechnische opleiding mag volgen, moet je een tijd hebben meegedraaid met iemand die een vuurwerkcertificaat heeft en demonstraties geeft. Hij beoordeelt na een show of tien, vijftien of je geschikt bent voor de cursus. De Nederlandse vuurwerkwereld is klein, er zijn maar zo'n honderdvijftig gecertificeerde pyrotechnici. Ik ben helaas de juiste persoon nog niet tegengekomen om mee te lopen. Maar het is mijn droom om ooit zelf demonstraties te geven."
Vooralsnog houdt de technisch inkoper van hoefijzerfabriek Kerckhaert in Vogelwaarde het bij het bezoeken van demo-shows in het hele land. Dat doet hij onder meer voor vuurwerkverkoper Partymax uit Vogelwaarde. Samen met een groepje vuurwerkfreaks overtuigde hij uitbater Eric Buysse ervan dat hij moeite moest doen om de krenten uit de pap te halen. "Ik werk bij Kerckhaert samen met Erics broer. Die vertelde ik dat zijn broer maar prul verkocht. Zo heb ik hem wakker geschud en ben met hem in contact gekomen", vertelt Pijpelink.
Sindsdien houdt hij zich nagenoeg het hele jaar met vuurwerk bezig. Hij bezoekt demonstraties en helpt Buysse de laatste dagen van het jaar met de verkoop. "Het vuurwerkjaar begint voor ons al op 3 januari. Dan ga je op het gemak alweer eens rondkijken. Bij de importeurs, maar zeker ook op internet. De echte fanatiekelingen filmen namelijk hun shows tijdens de jaarwisseling. De een steekt het vuurwerk af, een tweede richt een camera op de pot of de pijl en een derde houdt de lens op de lucht gericht."
Zover gaat Pijpelink zelf niet, al probeert hij van de jaarwisseling wel altijd een soort show te maken. Dat doet hij samen met zijn neef Marco. "Het ene jaar bij hem thuis in Terneuzen, het andere bij ons. Ik krijg steeds vaker de vraag of we dit jaar met oud en nieuw thuis zijn. Ik merk dat mensen graag komen kijken. Of dat ze mij om raad vragen. Laatst nog. Kwamen er twee jongens langs die een spreekbeurt over vuurwerk gingen houden."
Pijpelink wees hen ook op de risico's. Net zoals hij dat bij zijn zoon Dominique en dochter Davina doet. "Je moet altijd je hoofd er goed bij houden. Steek een pijl niet in een fles, want die kan omvallen. Nee, plaats 'm in een emmer met zand. En doe een bril op, het liefst ook de mensen die naar jouw vuurwerk kijken. Er kan altijd iets fout gaan, maar ik vind het wel jammer dat de 'prutsers' voor een verkeerde beeldvorming zorgen."
De import van zwaar vuurwerk, bijvoorbeeld uit Polen, zit de Nederlandse vuurwerkfreaks behoorlijk in de weg, zegt Pijpelink. "Een prullenbak opblazen? Dat gaat echt niet met Nederlands consumentenvuurwerk, omdat de regels in ons land heel streng zijn. Telkens als er vernielingen plaatsvinden, moeten de 'goede fanatiekelingen' zich weer verdedigen."
Pijpelink neemt het maar voor lief. Zijn passie voor 'harde knallen en gekleurde boeketten' is veel sterker dan het sceptische tegengeluid. Het is maar goed dat zijn vrouw op de rem trapt, anders was er dit jaar vast nog voor een paar honderd euro meer de lucht ingevlogen. "In de dagen voor de jaarwisseling hoor je zo nu en dan al eens een knalletje. Dan begint het bij mij echt te kriebelen. Hoewel ik het niet zo voor de knallen doe. Geef mij maar siervuurwerk, al moet een sierpijl- of pot wel een knal geven aan het begin, de zogenoemde 'burstknal'. Dat heeft iets extra's. Vuurwerk zonder knal noemen wij vrouwenvuurwerk, haha!"
Vandaag of morgen brengt Pijpelink een volgorde aan in zijn 'afsteeklijstje'. Om tien over twaalf begint hij, als veel buurtgenoten hun kruit al hebben verschoten, met wat 'klein spul'. "Na ongeveer drie kwartier zijn we aan de grote finale toe. Dan zetten we een heleboel potten op een rij, die allemaal tegelijk aangaan."
Er begint iets te fonkelen in zijn ogen. Alleen de gedachte al. Laat de klok maar snel doortikken. Drie... twee.... een... BOEM!
http://pol-prod-cm.wegener.nl/cmlink/2.234/regio/voor-vuurwerkfreaks-is-dit-hét-hoogtepunt-1.3583906
In de rubriek De dag van ... stond dit jaar wekelijks een dag uit het leven van een meer of minder bekende Zeeuws-Vlaming centraal. Vandaag de laatste aflevering, met vuurwerkfanaat Jaco Pijpelink uit Zaamslag.
Nog twee nachtjes slapen, dan is het voor Jaco Pijpelink (41) uit Zaamslag pas echt 'zijn dag'. Dan mag-ie weer, een hele dag lekker knallen. "We beginnen om 10 uur 's ochtends natuurlijk met een flinke, hè. Even de buurt wakker maken. Dat moet toch kunnen? Het is voor vuurwerkfreaks dé dag van het jaar."
Pijpelink zou best vaker vuurwerk willen afsteken, maar daarvoor heeft hij een 'schietpapier' nodig. "Voordat je een pyrotechnische opleiding mag volgen, moet je een tijd hebben meegedraaid met iemand die een vuurwerkcertificaat heeft en demonstraties geeft. Hij beoordeelt na een show of tien, vijftien of je geschikt bent voor de cursus. De Nederlandse vuurwerkwereld is klein, er zijn maar zo'n honderdvijftig gecertificeerde pyrotechnici. Ik ben helaas de juiste persoon nog niet tegengekomen om mee te lopen. Maar het is mijn droom om ooit zelf demonstraties te geven."
Vooralsnog houdt de technisch inkoper van hoefijzerfabriek Kerckhaert in Vogelwaarde het bij het bezoeken van demo-shows in het hele land. Dat doet hij onder meer voor vuurwerkverkoper Partymax uit Vogelwaarde. Samen met een groepje vuurwerkfreaks overtuigde hij uitbater Eric Buysse ervan dat hij moeite moest doen om de krenten uit de pap te halen. "Ik werk bij Kerckhaert samen met Erics broer. Die vertelde ik dat zijn broer maar prul verkocht. Zo heb ik hem wakker geschud en ben met hem in contact gekomen", vertelt Pijpelink.
Sindsdien houdt hij zich nagenoeg het hele jaar met vuurwerk bezig. Hij bezoekt demonstraties en helpt Buysse de laatste dagen van het jaar met de verkoop. "Het vuurwerkjaar begint voor ons al op 3 januari. Dan ga je op het gemak alweer eens rondkijken. Bij de importeurs, maar zeker ook op internet. De echte fanatiekelingen filmen namelijk hun shows tijdens de jaarwisseling. De een steekt het vuurwerk af, een tweede richt een camera op de pot of de pijl en een derde houdt de lens op de lucht gericht."
Zover gaat Pijpelink zelf niet, al probeert hij van de jaarwisseling wel altijd een soort show te maken. Dat doet hij samen met zijn neef Marco. "Het ene jaar bij hem thuis in Terneuzen, het andere bij ons. Ik krijg steeds vaker de vraag of we dit jaar met oud en nieuw thuis zijn. Ik merk dat mensen graag komen kijken. Of dat ze mij om raad vragen. Laatst nog. Kwamen er twee jongens langs die een spreekbeurt over vuurwerk gingen houden."
Pijpelink wees hen ook op de risico's. Net zoals hij dat bij zijn zoon Dominique en dochter Davina doet. "Je moet altijd je hoofd er goed bij houden. Steek een pijl niet in een fles, want die kan omvallen. Nee, plaats 'm in een emmer met zand. En doe een bril op, het liefst ook de mensen die naar jouw vuurwerk kijken. Er kan altijd iets fout gaan, maar ik vind het wel jammer dat de 'prutsers' voor een verkeerde beeldvorming zorgen."
De import van zwaar vuurwerk, bijvoorbeeld uit Polen, zit de Nederlandse vuurwerkfreaks behoorlijk in de weg, zegt Pijpelink. "Een prullenbak opblazen? Dat gaat echt niet met Nederlands consumentenvuurwerk, omdat de regels in ons land heel streng zijn. Telkens als er vernielingen plaatsvinden, moeten de 'goede fanatiekelingen' zich weer verdedigen."
Pijpelink neemt het maar voor lief. Zijn passie voor 'harde knallen en gekleurde boeketten' is veel sterker dan het sceptische tegengeluid. Het is maar goed dat zijn vrouw op de rem trapt, anders was er dit jaar vast nog voor een paar honderd euro meer de lucht ingevlogen. "In de dagen voor de jaarwisseling hoor je zo nu en dan al eens een knalletje. Dan begint het bij mij echt te kriebelen. Hoewel ik het niet zo voor de knallen doe. Geef mij maar siervuurwerk, al moet een sierpijl- of pot wel een knal geven aan het begin, de zogenoemde 'burstknal'. Dat heeft iets extra's. Vuurwerk zonder knal noemen wij vrouwenvuurwerk, haha!"
Vandaag of morgen brengt Pijpelink een volgorde aan in zijn 'afsteeklijstje'. Om tien over twaalf begint hij, als veel buurtgenoten hun kruit al hebben verschoten, met wat 'klein spul'. "Na ongeveer drie kwartier zijn we aan de grote finale toe. Dan zetten we een heleboel potten op een rij, die allemaal tegelijk aangaan."
Er begint iets te fonkelen in zijn ogen. Alleen de gedachte al. Laat de klok maar snel doortikken. Drie... twee.... een... BOEM!
http://pol-prod-cm.wegener.nl/cmlink/2.234/regio/voor-vuurwerkfreaks-is-dit-hét-hoogtepunt-1.3583906
