’Ik ben het levende bewijs hoe het níet moet’
WESTERHAAR - Met de door hemzelf gelanceerde website Vuurwerkslachtoffers.nl wil
hij anderen behoeden voor de fout die hij zelf ooit maakte. Hoe gestunt met vuurwerk
in een seconde het leven van Stefan Bakker (29) uit het Twentse Westerhaar volledig op
z’n kop zette: „Ik ben het levende bewijs hoe het níet moet.”
Als veertienjarig knaapje raakte hij ooit twee vingers kwijt. „Mijn broertje Rik, destijds
zeven, en ik waren astronauten aan het afsteken toen wat vriendjes bezig waren met
patronen voor een vuurwerkpistool. Hartstikke illegaal dus. Maar als puber wil je niet
achterblijven en ik vroeg of ik er ook een mocht afsteken. Net met die ene ging het mis.”
Stefan kan zich de harde knal en de hevige pijn nog herinneren: „Maar ook bleek veel uit
mijn geheugen gewist. Hoorde pas later van anderen wat er exact allemaal was gebeurd.” Zijn
vader vond op de rampplek de twee afgerukte vingers nog wel terug. „Maar de artsen konden
er helaas niets meer mee.” Er volgden jaren van revalidatie. „Ik ben een keer of 15
geopereerd, volgens een voorzichtige schatting…”
Recent begon hij een website om anderen te waarschuwen: „Ik heb me ooit aangemeld bij
Bureau Halt en gezegd dat ik graag anderen wilde helpen. Maar omdat ik niets meer hoorde,
ben ik twee jaar geleden zelf begonnen met het geven van voorlichting op scholen. En nu
dus via deze website.”
Confronterend
Daarop staan verhalen van lotgenoten. „Intussen acht personen, van wie ik een aantal zelf
via internet heb opgespoord. Misschien dat we het later nog doen, maar we hebben er
bewust geen bloederige foto’s op geplaatst. De verhalen zijn eigenlijk al confronterend
genoeg.”
Opvallend zijn de leeftijden. „Die variëren van 11 tot 64 jaar. En hoeft natuurlijk lang niet
altijd door je eigen schuld te gebeuren. Wrang genoeg vallen er ook slachtoffers onder
omstanders die nietsvermoedend naar vuurwerk staan te kijken.”
De website betaalt hij uit eigen zak: „Ik heb intussen een goede baan als
magazijnmedewerker. Maar ik word tot op de dag van vandaag aan het ongeval herinnerd.”
Feitelijk is hij gehandicapt: „Al kan ik alles wat een gezond mens ook kan. Maar dat komt ook
door mijn karakter. Ik ga niet zolang door tot iets me lukt. Feit is echter wel dat ik over
sommige dingen langer dan een ander doe.”
Controles
Hij pleit voor strengere controles. „Ook op legaal vuurwerk want het is heus niet alleen het
illegale spul waar het mis mee gaat.” Een vuurwerkverbod hoeft voor hem echter niet. „Ik
ben er niet bang voor en kijk heus nog wel toe. Binnen, veilig achter glas. Maar zelf steek ik
niets meer af. Ben wel klaar met dat spul. Heb ook ieder jaar zoiets van: hoeveel slachtoffers
moeten er nu weer vallen? Tegelijk wil ik een ander z’n pleziertje niet ontnemen. Maar wel
met de waarschuwing: pas ermee op. In een oogwenk staat je leven op de kop. Met deze site
wil ik anderen behoeden voor de fout die ik ooit zelf maakte. Laten zien hoe het dus níet
moet.”
https://www.telegraaf.nl/nieuws/33483/ik-ben-het-levende-bewijs-hoe-het-niet-moet
WESTERHAAR - Met de door hemzelf gelanceerde website Vuurwerkslachtoffers.nl wil
hij anderen behoeden voor de fout die hij zelf ooit maakte. Hoe gestunt met vuurwerk
in een seconde het leven van Stefan Bakker (29) uit het Twentse Westerhaar volledig op
z’n kop zette: „Ik ben het levende bewijs hoe het níet moet.”
Als veertienjarig knaapje raakte hij ooit twee vingers kwijt. „Mijn broertje Rik, destijds
zeven, en ik waren astronauten aan het afsteken toen wat vriendjes bezig waren met
patronen voor een vuurwerkpistool. Hartstikke illegaal dus. Maar als puber wil je niet
achterblijven en ik vroeg of ik er ook een mocht afsteken. Net met die ene ging het mis.”
Stefan kan zich de harde knal en de hevige pijn nog herinneren: „Maar ook bleek veel uit
mijn geheugen gewist. Hoorde pas later van anderen wat er exact allemaal was gebeurd.” Zijn
vader vond op de rampplek de twee afgerukte vingers nog wel terug. „Maar de artsen konden
er helaas niets meer mee.” Er volgden jaren van revalidatie. „Ik ben een keer of 15
geopereerd, volgens een voorzichtige schatting…”
Recent begon hij een website om anderen te waarschuwen: „Ik heb me ooit aangemeld bij
Bureau Halt en gezegd dat ik graag anderen wilde helpen. Maar omdat ik niets meer hoorde,
ben ik twee jaar geleden zelf begonnen met het geven van voorlichting op scholen. En nu
dus via deze website.”
Confronterend
Daarop staan verhalen van lotgenoten. „Intussen acht personen, van wie ik een aantal zelf
via internet heb opgespoord. Misschien dat we het later nog doen, maar we hebben er
bewust geen bloederige foto’s op geplaatst. De verhalen zijn eigenlijk al confronterend
genoeg.”
Opvallend zijn de leeftijden. „Die variëren van 11 tot 64 jaar. En hoeft natuurlijk lang niet
altijd door je eigen schuld te gebeuren. Wrang genoeg vallen er ook slachtoffers onder
omstanders die nietsvermoedend naar vuurwerk staan te kijken.”
De website betaalt hij uit eigen zak: „Ik heb intussen een goede baan als
magazijnmedewerker. Maar ik word tot op de dag van vandaag aan het ongeval herinnerd.”
Feitelijk is hij gehandicapt: „Al kan ik alles wat een gezond mens ook kan. Maar dat komt ook
door mijn karakter. Ik ga niet zolang door tot iets me lukt. Feit is echter wel dat ik over
sommige dingen langer dan een ander doe.”
Controles
Hij pleit voor strengere controles. „Ook op legaal vuurwerk want het is heus niet alleen het
illegale spul waar het mis mee gaat.” Een vuurwerkverbod hoeft voor hem echter niet. „Ik
ben er niet bang voor en kijk heus nog wel toe. Binnen, veilig achter glas. Maar zelf steek ik
niets meer af. Ben wel klaar met dat spul. Heb ook ieder jaar zoiets van: hoeveel slachtoffers
moeten er nu weer vallen? Tegelijk wil ik een ander z’n pleziertje niet ontnemen. Maar wel
met de waarschuwing: pas ermee op. In een oogwenk staat je leven op de kop. Met deze site
wil ik anderen behoeden voor de fout die ik ooit zelf maakte. Laten zien hoe het dus níet
moet.”
https://www.telegraaf.nl/nieuws/33483/ik-ben-het-levende-bewijs-hoe-het-niet-moet
