Plum Bloom
Registered User
Voor Evert Hooijer (65) uit Soest was het 51 jaar lang de gezelligste tijd van het jaar: de laatste dagen van december, als hij vuurwerk verkocht. Pech voor de trouwe klanten: het is voorbij. Hooijer heeft zijn bekende vuurwerkbunker aan de Soesterbergsestraat verkocht. Het lokale vuurwerkverbod heeft hem de das omgedaan.
Het besluit is gevallen, maar het heeft ‘een knoop in zijn hart’ gelegd. ,,Het was altijd feest, mijn vrouw en twee kinderen, neven en nichten hielpen mee. Half Soest trekt aan je voorbij. Soms was er tijd voor een kopje koffie met de klant, die wel eens vertelde waar hij mee zat. Het was de sjeu in het werk, dat ga ik missen, dat weet ik zeker’’, zegt hij. ,,En ik weet zeker dat de klanten het ook jammer vinden. Maar doorgaan zit er niet in, je moet reëel blijven.’’
Hij stopt er dan ook niet mee omdat hij het zat is. Of omdat hij 65 geworden is. Het is het gedonder van de politiek die hem de lol en de inkomsten heeft afgenomen. Soest was op 24 september de eerste gemeente in de provincie Utrecht met een verbod op zwaar vuurwerk. Toen kwam er een landelijk vuurwerkverbod overheen. ,,In de branche zeggen ze dat het nog twee, drie jaar duurt en dan is het voorbij. Dan krijg je een paar grote shows.’’
Momenteel geldt nog de merkwaardige situatie dat er wel vuurwerk mag worden verkocht, maar dat particulieren geen vuurwerk mogen afsteken. ,,Er is nog een grote groep die nu nog afsteekt. Soest heeft niet zoveel boa’s dat ze alle overtredingen op oudejaarsdag kan bestraffen.’’
Hooijer was 12 jaar toen zijn vader Ab (‘mijn beste vriend’) in diens ijzerwarenwinkel aan de Bosstraat begon met het verkopen van vuurwerk. Natuurlijk hielp Evert later ook met de verkoop, want alle handen moesten aan dek. ,,Regels bestonden er nog niet voor de opslag. De rotjes en de vuurpijlen stonden op en naast de toonbank en de voorraad lag in de huiskamer of in de garage. In 1979 begon mijn vader een nieuwe zaak aan de Soesterbergsestraat en verkocht hij daar het vuurwerk.’’
Toen Hooijer in 1996 de ijzerwinkel – bekend als Provak – overnam van zijn vader, ging hij door met de verkoop. Hij kocht een hal aan de achterkant van de zaak, die daarna het epicentrum werd van de verkoop van tot op het laatst in 2019 10 ton aan vuurwerk. Na de vuurwerkramp in Enschede op 13 mei 2000 volgden strikte instructies. ,,Ik had van de vuurwerkhal al een bunker gemaakt, maar er moest ook nog een sprinklerinstallatie komen.’’ In 1998 verkocht hij Provak.
,,Je moest in de loop der jaren voldoen aan steeds strengere maatregelen’’, zegt Hooijer. ,,Elk dagdeel werd je gecontroleerd. Ach, dat hoorde erbij, daar kun je heel fel op zijn, maar je moet toch samenwerken met de gemeente. Ik moest opleidingen volgen en wist precies waar ik aan moest voldoen. Zo dacht een controleur dat ik te veel in huis had, hij wees op de brutogewichten van de pakken. Had hij het mooi mis, want hij moest op de netto kruitwaarde letten. En in drie dagen moest je alles verkopen, dat was hard pezen.’’
Behalve handelaar is Hooijer – geboren Baarnaar - nog een jaar of acht actief voetballer geweest. ,,Begonnen bij Twente, later bij PEC Zwolle en SC Amersfoort gespeeld. Dat is een mooie tijd geweest, die ik nooit had willen missen. Het heeft me gelouterd. Ik heb ervan geleerd dat je in het leven niets moet onderschatten. Grappen en grollen op het werk is leuk, maar je moet geconcentreerd blijven: zit het bestelde vuurwerk wel in de verpakking?’’
De naam Hooijer Vuurwerk Soest heeft hij verkocht aan het bedrijf Vuurwerk Eemnes, die ook Vuurwerktoppersdealer is.
www.ad.nl
Het besluit is gevallen, maar het heeft ‘een knoop in zijn hart’ gelegd. ,,Het was altijd feest, mijn vrouw en twee kinderen, neven en nichten hielpen mee. Half Soest trekt aan je voorbij. Soms was er tijd voor een kopje koffie met de klant, die wel eens vertelde waar hij mee zat. Het was de sjeu in het werk, dat ga ik missen, dat weet ik zeker’’, zegt hij. ,,En ik weet zeker dat de klanten het ook jammer vinden. Maar doorgaan zit er niet in, je moet reëel blijven.’’
Hij stopt er dan ook niet mee omdat hij het zat is. Of omdat hij 65 geworden is. Het is het gedonder van de politiek die hem de lol en de inkomsten heeft afgenomen. Soest was op 24 september de eerste gemeente in de provincie Utrecht met een verbod op zwaar vuurwerk. Toen kwam er een landelijk vuurwerkverbod overheen. ,,In de branche zeggen ze dat het nog twee, drie jaar duurt en dan is het voorbij. Dan krijg je een paar grote shows.’’
Momenteel geldt nog de merkwaardige situatie dat er wel vuurwerk mag worden verkocht, maar dat particulieren geen vuurwerk mogen afsteken. ,,Er is nog een grote groep die nu nog afsteekt. Soest heeft niet zoveel boa’s dat ze alle overtredingen op oudejaarsdag kan bestraffen.’’
Hooijer was 12 jaar toen zijn vader Ab (‘mijn beste vriend’) in diens ijzerwarenwinkel aan de Bosstraat begon met het verkopen van vuurwerk. Natuurlijk hielp Evert later ook met de verkoop, want alle handen moesten aan dek. ,,Regels bestonden er nog niet voor de opslag. De rotjes en de vuurpijlen stonden op en naast de toonbank en de voorraad lag in de huiskamer of in de garage. In 1979 begon mijn vader een nieuwe zaak aan de Soesterbergsestraat en verkocht hij daar het vuurwerk.’’
Toen Hooijer in 1996 de ijzerwinkel – bekend als Provak – overnam van zijn vader, ging hij door met de verkoop. Hij kocht een hal aan de achterkant van de zaak, die daarna het epicentrum werd van de verkoop van tot op het laatst in 2019 10 ton aan vuurwerk. Na de vuurwerkramp in Enschede op 13 mei 2000 volgden strikte instructies. ,,Ik had van de vuurwerkhal al een bunker gemaakt, maar er moest ook nog een sprinklerinstallatie komen.’’ In 1998 verkocht hij Provak.
,,Je moest in de loop der jaren voldoen aan steeds strengere maatregelen’’, zegt Hooijer. ,,Elk dagdeel werd je gecontroleerd. Ach, dat hoorde erbij, daar kun je heel fel op zijn, maar je moet toch samenwerken met de gemeente. Ik moest opleidingen volgen en wist precies waar ik aan moest voldoen. Zo dacht een controleur dat ik te veel in huis had, hij wees op de brutogewichten van de pakken. Had hij het mooi mis, want hij moest op de netto kruitwaarde letten. En in drie dagen moest je alles verkopen, dat was hard pezen.’’
Behalve handelaar is Hooijer – geboren Baarnaar - nog een jaar of acht actief voetballer geweest. ,,Begonnen bij Twente, later bij PEC Zwolle en SC Amersfoort gespeeld. Dat is een mooie tijd geweest, die ik nooit had willen missen. Het heeft me gelouterd. Ik heb ervan geleerd dat je in het leven niets moet onderschatten. Grappen en grollen op het werk is leuk, maar je moet geconcentreerd blijven: zit het bestelde vuurwerk wel in de verpakking?’’
De naam Hooijer Vuurwerk Soest heeft hij verkocht aan het bedrijf Vuurwerk Eemnes, die ook Vuurwerktoppersdealer is.
Na 51 jaar (!) stopt Evert (65) met de verkoop van vuurwerk: ‘Op deze manier is het niet leuk meer’
Voor Evert Hooijer (65) uit Soest was het 51 jaar lang de gezelligste tijd van het jaar: de laatste dagen van december, als hij vuurwerk verkocht. Pech voor de trouwe klanten: het is voorbij. Hooijer heeft zijn bekende vuurwerkbunker aan de Soesterbergsestraat verkocht. Het lokale vuurwerkverbod...
www.ad.nl
