Culemborg 14 Februari 1991 (18 jaar geleden)
Ter herinnering aan de vuurwerk ramp in Culemborg (MS Vuurwerk) waarbij 2 mensen om het leven kwamen.
Als gevolg van een zware explosie verdween op 14 februari 1991 vuurwerkfabriek MS Vuurwerk in Culemborg praktisch van de aardbodem. ,,Het bedrijf voldeed technisch aan alle veiligheidsvoorwaarden, daar waren álle geleerden het over eens'', zegt J. Koedam, die destijds als loco-burgemeester de hulpacties in het Gelderse stadje coördineerde. Koedam herinnert zich dat een langdurig onderzoek dan ook nimmer heeft geleid tot een antwoord op de schuldvraag.
Bij de explosie in de fabriek van vuurwerkspecialist H. Koolen verloren diens dochter en schoonzoon het leven, moesten vier andere werknemers worden behandeld voor ademhalingsmoeilijkheden, glasverwondingen en psychische problemen en raakten enige tientallen mensen gewond. Dertig nabijgelegen woningen en boerderijen liepen zware schade op. ,,Voorzover ze verzekerd waren, kregen de getroffenen uiteraard een financiële vergoeding van hun eigen assurantiemaatschappij'', zegt Koedam. ,,Directeur Koolen stortte een geldsom in een fonds, waaruit de schade werd betaald die niet door een verzekeraar was gedekt. Ik meen dat ook de gemeente Culemborg nog met geld over de brug is gekomen.''
MS Vuurwerk had kort voor de ramp een hinderwetvergunning gekregen, zeer tot ongenoegen van de buurtbewoners. Die tekenden in 1986 ,,met alle mogelijke middelen'' protest aan, toen het stadsbestuur besloot MS Vuurwerk een hinderwet- en bouwvergunning te verlenen. Ze gingen zelfs in beroep bij de Raad van State. ,,Maar het was voor de gemeente onmogelijk Koolen tegen te houden. Nogmaals: hij hield zich perfect aan alle normen, het vuurwerk lag in speciale kluizen van bunkers'', aldus Koedam.
Koedam zegt dat de gemeente na de ramp in 1991 onaangenaam was getroffen toen Koolen aankondigde zijn bedrijf op dezelfde plek te herbouwen. ,,Culemborg verzette zich daartegen via een nieuw onderzoek naar de Hinderwet, maar het was de vraag of hij uiteindelijk tegengehouden kon worden. Koolen stoorde zich aan de vertraging en koos voor een andere locatie. Niet lang daarna is hij overleden.''
Ter herinnering aan de vuurwerk ramp in Culemborg (MS Vuurwerk) waarbij 2 mensen om het leven kwamen.
Als gevolg van een zware explosie verdween op 14 februari 1991 vuurwerkfabriek MS Vuurwerk in Culemborg praktisch van de aardbodem. ,,Het bedrijf voldeed technisch aan alle veiligheidsvoorwaarden, daar waren álle geleerden het over eens'', zegt J. Koedam, die destijds als loco-burgemeester de hulpacties in het Gelderse stadje coördineerde. Koedam herinnert zich dat een langdurig onderzoek dan ook nimmer heeft geleid tot een antwoord op de schuldvraag.
Bij de explosie in de fabriek van vuurwerkspecialist H. Koolen verloren diens dochter en schoonzoon het leven, moesten vier andere werknemers worden behandeld voor ademhalingsmoeilijkheden, glasverwondingen en psychische problemen en raakten enige tientallen mensen gewond. Dertig nabijgelegen woningen en boerderijen liepen zware schade op. ,,Voorzover ze verzekerd waren, kregen de getroffenen uiteraard een financiële vergoeding van hun eigen assurantiemaatschappij'', zegt Koedam. ,,Directeur Koolen stortte een geldsom in een fonds, waaruit de schade werd betaald die niet door een verzekeraar was gedekt. Ik meen dat ook de gemeente Culemborg nog met geld over de brug is gekomen.''
MS Vuurwerk had kort voor de ramp een hinderwetvergunning gekregen, zeer tot ongenoegen van de buurtbewoners. Die tekenden in 1986 ,,met alle mogelijke middelen'' protest aan, toen het stadsbestuur besloot MS Vuurwerk een hinderwet- en bouwvergunning te verlenen. Ze gingen zelfs in beroep bij de Raad van State. ,,Maar het was voor de gemeente onmogelijk Koolen tegen te houden. Nogmaals: hij hield zich perfect aan alle normen, het vuurwerk lag in speciale kluizen van bunkers'', aldus Koedam.
Koedam zegt dat de gemeente na de ramp in 1991 onaangenaam was getroffen toen Koolen aankondigde zijn bedrijf op dezelfde plek te herbouwen. ,,Culemborg verzette zich daartegen via een nieuw onderzoek naar de Hinderwet, maar het was de vraag of hij uiteindelijk tegengehouden kon worden. Koolen stoorde zich aan de vertraging en koos voor een andere locatie. Niet lang daarna is hij overleden.''
ush: . 
